Defne

Çöl sıcağında yürümek belki favori tatiliniz olmayabilir ama eğer günün birinde Palm Springs’e gitmek varsa aklınızda bizim yaptığımız gibi mayıs ayında sıcaklar çok bastırmadan gitmenizi tavsiye ederim. Biz memorial day tatilinden faydalanıp bir haftalık bir gezi planladık. Öncelikle Los Angeles’a uçtuk ilk 2 günümüzü renkli ve her daim hareketli Los Angeles plajlarında geçirdik. Sabah yürüyüşümüzü Venice Canals’da yapmak çok keyifliydi. Mayıs ayında hava, plajda vakit geçirmek için hafif limoni olsa da etrafı gezmek için idealdi.

Üçüncü günümüzde kiralık arabamız ile Palm Springs’e hareket ettik. Yaklaşık 2 saat süren yolculuğumuzda, Palm Springs’e yaklaştıkça havanın ısındığını hissedebiliyorduk. Palm Springs’e varınca adı gibi palmiye ağaçlarıyla süslü çöl ortasında bir vaha ile karşılaştık. 1950’lerde takılıp kalmış mimarisi ve iç mekanları ile tam gözlere şenlik bir şehir. Hava genel olarak hep sıcak olmasına karşın şehrin civarında, sıcaktan kaçabileceğiniz ve doğada vakit geçirebileceğiniz yerler var. Biz ilk olarak Indian kanyonuna gittik. Yer yer palmiye ağaçlarının gölgelendirdiği parkur boyunca ufak bir dereye ayaklarınızı sokup serinleyerek ve kayalıklardan sekerek yürümek mümkün. Kısa bir rota olduğu için çocuklarla yürümek için de oldukça elverişli. Biz 1 saat yürüyüp 1 saat oyalanarak yaklaşık 2 saat geçirdik kanyonda.

Yürüyüş sevenler için diğer alternatif teleferik ile San Jacinto dağına çıkıp, o bölgede ağaçların arasında ve en önemlisi aşağıda hava aşırı sıcakken dağda serin ve keyifli bir orman yürüyüşü yapmak. Tepeden şehri ve uçsuz bucaksız düzlük çöl manzarasını izlemek de cabası. Konaklama için mutlaka havuzlu bir otel seçin derim nitekim mayıs ayında bile günler uzun ve güneş battıktan sonra bile hava oldukça sıcaktı. Serinlemek için havuzda uzun uzun vakit geçirmek isteyebilirsiniz. Palm Springs’in ufak bir şehir merkezi var. Akşam saatlerinde sokaklar oldukça hareketli. Yemek veya birşeyler içmek için fazlasıyla alternatif var. Lulu’s populer mekanlardan biri. Öğlen yemeği veya kahvaltı için Ace ve Parker otellerinin restoranlarını deneyebilirsiniz. Fiyat kalite karşılaştırması yapıldığında bence zayıf olan yemeklere rağmen özellikle Parker otelin ve içindeki kafenin dekorunu görmek için gitmeye değer.

Kahvaltı için bir diğer mekan Cheeky’s. Eğer bizim gibi sabah erken giderseniz fazla beklemeden oturma şansınız daha yüksek keza çoğunlukla önünde sıra olduğu söyleniyor. Bizim Palm Springs’te yaptığımız bir diğer aktivite ‘mimari tur’ oldu. 1950’li yılların mimarisini bu kadar güzel görebileceğiniz başka bir şehir bilmiyorum. Eğer mimariye meraklıysanız bu konuda internette baya kaynak var. İster yürüyerek(hava sıcak olduğu için çok da mümkün değil) ister arabanızla sokak sokak gezip evleri sadece izlemek bile yeterince keyifli.

Palm Springs tatilimizi planlarken aklımızda bu şehri gezmenin yanı sıra sadece 1 saat mesafedeki Joshua Tree National parkı da görmek vardı. Sabah erkenden yola çıkarsanız günübirlik parkı gidip gezebilirsiniz. Biz erkenden yola çıkıp kahvaltımızı parka girmeden yol üzerinde crossroads cafe’de yaptık. Parktaki ana bitki örtüsü adından anlaşılacağı gibi Joshua ağacı. Görüntüsü ile iri bir kaktüs gibi. Benim gibi kaktüs severler için oldukça estetik bir ağaç 🙂 Tabi sıcak ve çöl iklimi sebebiyle başka pekçok çeşit kaktüse de rastlamak mümkün. Yürüyüş parkurları genel olarak düzgün patika olsa da kumla kaplı.

Bazı rotalarda 1 saat boyunca bizden başka herhangi bir canlıya (birkaç kertenkele, fare ve kuşu saymazsak) rastlamamak biraz ürkütücü olduysa da bence çöl yürüyüşü değişik bir deneyim. Sıcak başlı başına insanı yıldıran bir etken. Güneşten korunmak için ekstra hazırlıklı olmak lazım. Biz parka batı girişinden girip ana yolu takip ettik, yürüyüş yapacağımız yerlerde arabamızı park edip yürüyüşlerimizi yaptık ve sonra parkın güneyine doğru arabamızla devam ettik. Tüm parkı bu şekilde boydan boya bir günde geçebiliyorsunuz. İlk olarak Barker Dam nature trail’de yürüdük çok uzun bir rota değil çocuklarla yaklaşık 45 dk’da yürüdük. Bu rota kolay olduğu için popüler, bizden başka pekçok yürüyen vardı. Daha sonra Wall street mill rotasını yürüdük. Bu rota biraz daha uzun 1-1.5 saat sürdü ve sadece birkaç kişi ile karşılaştık yürürken. Bu rota çocukların sınırlarını biraz zorladı ama rotanın sonundaki eski maden ocağı ve çürümeye terk edilmiş eski araba ilgilerini çekti.

Daha sonra park içinde güneye doğru yola devam ettik, skull rock nature trail ve arch rock diğer durak noktalarımız oldu. Ama öğlen sıcağında daha fazla yürüyüş yapmak istemediğimiz için kısa duraklamalarla etrafa göz attık. Bu bölgelerde güzel çadır kamp alanları vardı. Çadırda kalıp gece gökyüzünü izlemek çöl karanlığında muhteşem olur diye düşündük ama öte yandan da gündüz sıcakta kamp alanında durmanın ya da yürümenin mümkün olmayacağına karar verdik. Bu durumda akşam üstü parka giriş yapıp, birkaç yürüyüş sonrası sadece 1 gece çadırda kalıp sabah gün doğarken çadırı toplayıp dönmek en mantıklısı bence. Eger parktan güney kapısından çıkacaksanız parktaki bir sonraki durmaya değer nokta cholla kaktus bahcesi. Parkın bence ondan sonraki çıkışa kadar olan kısımda durmaya değecek bir durum yok. Bu sebeple güney kapısından çıkmak yerine Arch Rock’tan sonra geri dönüp giriş yaptığımız batı kapısından da Palm Springs’e geri dönülebilir.

Biz akşam hava kararmadan otelimize vardık. Çocukların tüm gün çöl yürüyüşü yaparkenki motivasyonları akşam otelde havuza girmek olduğu için herkes gelir gelmez kendini havuza attı 🙂

Ertesi gün Palm Spring’e veda edip Los Angeles’a geri döndük ve oradan da uçakla evimize.

Bu geziyi sıcakla arası olmayanlara tavsiye etmem ama biz çok eğlendik ve biraz şehir biraz doğa derken renkli bir tatil yaptık.

Defne

Vancouver’ın güzel bir şehir olduğunu daha önce defalarca kez duymuştum, ama bu şehirde aradığım birçok şeyi bir arada bulabileceğimi düşünmemiştim. Vancouver Kanada’da gördüğüm ilk şehir. Büyük bir ülke olduğu düşünülürse eminim daha nice güzel şehirleri ve doğal güzellikleri vardır.

Bir haftalık bir tatilde (biz şükran günü tatiline denk gelen kasımın son haftasında gerçekleştirdik gezimizi) Vancouver ve civarını rahatlıkla gezebilirsiniz. Biz kasım ayında gitmemize rağmen hava güneşliydi, bu konuda şanslıydık çünkü Vanvouver her nekadar güzel bir şehir olsa da havası çoğunlukla yağmurlu. Tabi güneşli olması sıcak olduğu anlamına gelmiyor, Kanada’da soğuğa ve her daim kat kat giyinmeye hazırlıklı olun.

Şehirde yapılabilecekler çeşitli, ama bizim bu tatilde odak noktamız vaktimizi çoğunlukla doğada geçirmekti. Tatilin yarısını Vancouver’da gezerek, kalan yarısını da şehrin 2 saat kuzeyindeki kayak kasabası Whistler’da kayak yaparak geçirdik. Konaklama için şehir merkezinde ve deniz kenarında olan çok katlı gökdelen otellerden birini tercih ettik. Toplu taşıma şehirde yaygın fakat biz hem hava soğuk olduğu hem de çocuklarla gezdiğimiz için daha rahat olacağını düşünerek kiraladığımız araba ile ulaşımı sağladık. Şehirde ilk gittiğimiz yer Stanley park oldu.

Şehir merkezine oldukça yakın, kocaman ağaçların olduğu bu parkta (park dediğime bakmayın neredeyse kocaman bir orman) güzel havalarda tüm gününüzü spor ya da piknik yaparak geçirebilirsiniz. Ayrıca birkaç tane de plaj var parkta. Parkın en ucuna kadar araba ile devam edildiğinde Lions Gate Bridge’i gören güzel bir view point var.

Şehri tepeden izlemek için güzel noktalardan biri. Ama şehrin etrafının dağlarla çevrili olduğu düşünülünce şehri tepeden izleyebileceğiniz daha başka pekçok yer de var. Grouse mountain’dan ya da Cypress Provincial Park yolu üzerindeki manzara noktalarından birinden şehir manzarasının keyfini çıkarabilirsiniz. Eğer Stanley parkının içinde yeme içme molası vermek isterseniz ‘The Teahouse Restaurant’ oldukça sevimli bir mekan ve yemekleri de oldukça lezzetli.

Vancouver kahve severler için bir cennet. Güzel kahve içebileceğiniz çok fazla opsiyon var. Kahvaltı mekanlarının çoğunda da kahveler oldukça güzel. Medina kafe bunlarda biri hem kahvesini hem de kahvaltı menüsünü biz çok beğendik. Granville Island sevimli mağazaları, pazar yeri ve şehir manzarası ile gün içinde keyifli vakit geçirilecek yerlerden bir diğeri. Adadan yürüyerek ya da araba ile gidilebilecek ‘Go Fish’ ayak üstü balık ekmek yemek isteyenler için pratik bir opsiyon.

Vancouver sadece kahve severler değil bira severler için de cennet çünkü kendi birasını üreten pekçok mekan var. Biz Steamworks’u denedik ve memnun kaldık. Havanın güneşli olduğu bir gün şehrin güneyindeki yerleşim yerlerinden biri olan Kitsilano’yu ziyaret etmek oldukça keyifli. Mimarisi ve rahat tarzı ile bir tatil kasabası havasında. Biraz daha güneye inildiğinde Jericho beach park keyifli bir sahil yürüyüşü yapmak ve Vancouver şehir merkezi manzarasını uzaktan izlemek isteyenler için güzel bir seçenek.

Şehre çok yakın mesafede ziyaret edebileceğiniz 2 adet asma köprü bulunuyor. Bunlardan ilki ve daha turistik olanı Capilano. Şehre çok yakın mesafede olmasına rağmen buraya ulaştığınızda birden bire kendinizi bir yağmur ormanı ikliminde buluyorsunuz. Orman içinde güzel yürüyüş rotaları, çocukların çok ilgisini çeken ağaç evler ve tabiki asma köprüsü ile keyifle birkaç saat geçirilebilecek bir mekan. Diğer asma köprü Lynn Kanyonunda. Şehre biraz daha uzak ama Capilano ile kıyaslandığında girişi ücretsiz, asma köprüsü biraz daha kısa ama bence yürüyüş rotası oldukça keyifli, yine yağmur ormanı kıvamında her yerden şelalelerin aktığı güzel bir mekan.

Kahvaltı için denediğimiz diğer mekanlardan ‘Twisted Fork Bistro’ ufacık salaş ve oldukça otantik bir mekan, ‘Chambar’ ise oldukça elegant ikisinden de memnun kaldık biz. Akşam yemeğini şık bir mekanda yemek isteyenler için Canada Place’e çok yakın olan Cactus Club Cafe’yi tavsiye edebilirim.

Vancouver’dan Whistler’a giderken yol üstünde mola verilecek görülecek pekçok güzel yer var. Lighthouse Park, Point Atkinson bunlardan biri. Arabanızı park girişinde park edip orman içinden yapacağınız kısa bir yürüyüş ile deniz fenerine ulaşabilirsiniz. Bir diğer mola noktası Horseshoe bay. Birçok feribotun kalktığı bu ufak liman kasabası bence çok sevimli. Yolun kalan kısmı büyük oranda sahil boyunca devam ediyor. Denizin dağların arasına girerek oluşturduğu fyord manzarası eşliğinde Whistler’a kadar hiç sıkılmadan yola devam edebilirsiniz.

Mola verilebilecek bir diğer kasaba Squamish. Dik kayalıklarla çevrili bu kasaba kaya tırmanışçılarının favori mekanlarındanmış. Kuzeye ve dağların içlerine doğru ilerledikçe Vancouver’daki ılıman hava yerini kar ve soğuğa bıraktı. Kasım ayında kayak yapmak isteyen bizler için bu bir nimetti. İki ayrı zirve olan Whistler ve Blackcomb teleferik ile birbirine bağlandığı için 3 gün boyunca tamamen farklı pistlerden kayacak kadar uzun ve çok seçenek sunan bu kayak merkezini biz çok sevdik. Çocuklar için oldukça profesyonel hazırlanmış, tamamen etrafı çevrili ve güvenlikli kayak okulunda çocuklar karlarda yuvarlanarak ve kaymayı öğrenerek eğlenceli günler geçirirken aileler de kayak pistlerinin keyfini sürebilirler.

Biz bu gezimizde Vancouver Island ve Victoria’ya gitme fırsatı bulamadık. Kayak yapmak istemeyenler Vancouver gezilerini Victoria Island ile birleştirip bir haftada Vancouver ve Victoria’yı rahatlıkla gezebilirler diye düşünüyorum. Adanın tamamını gezmek isterseniz onun için sanırım başlı başına bir gezi düzenlemek gerekir.

Defne

Bundan 1 sene önce sorsanız Texas denince aklıma ilk gelen; kovboylar, git git bitmeyen uzun yollar, o yollar boyunca göz alabildiğine kurak çorak düzlükler, geniş alanlara yayılmış büyük büyük yaşam alanları olurdu. İçinde olup tüm ayrıntılarıyla yaşamaya başlayınca algım farklılaşmaya başladı. Evet Texas kovboy kültürünün yoğun bir şekilde halen yaşatıldığı ve hissedildiği bir eyalet. Yollar uzun, mesafeler uzak, herşey olabildiğine büyük. Ama kesinlikle kurak ya da çorak diyemem, en azından benim gördüğüm kadarıyla. Yazları evet çok sıcak geçiyor ama buna rağmen tüm bahar ayları boyunca heryeri sel basacak kadar yağan yağmur neticesinde bir o kadar da yeşil. Texas çok büyük bir eyalet ve evet çöl olan kısımları da var ama derin yeşil ormanların olduğu kısımları da var.

Hillcountry bölgesindeki kültürel ve doğal zenginlik Texas ile ilgili algıyı tamamen değiştiriyor. Bu bölge, Austin ve Austin’e 1-2 saat uzaklıkta birçok ufak kasabayı barındırıyor. San Antonio her kadar Hillcountry bölgesi içinde olmasa da bu bolgeye gidilmişken görülmesi gerekenler arasında. Biz bu bölgeyi 1 kez ağustos ayında 2 gece San Antonio’da konaklayarak, bir kez de eylül ayında 2 gece Frederickcburg’da konaklayarak gezdik. Ağustos ayında çok sıcak olmasına rağmen güzel bir gezi geçirdik. Ama eylül ayı kesinlikle Ağustos’a göre çok daha iyiydi. İlkbahar ayları Texas’ın bol yağmurlu ve selli ayları olduğu için bu tip gezileri yapmak zor olabiliyor. Ama mayıs ayında Frederickcburg’a giderseniz lavanta tarlalarını görüp lavanta festivaline de katılabilirsiniz.

Hillcountry’yi inişli, çıkışlı, kıvrımlı dağ yolları, nehirleri, şarap bağları, çiçek tarlaları ve sevimli kasabalarıyla gözünüzde canlandırın. Bu tablonun yanına, sadece 1 saatlik araba sürüşş ile ulaşabileceğiniz Texas’ın en güzel şehirlerinden biri olan Austin ve en turistik mekanlarından biri olan San Antonio’yu koyun. Eğer Texas’ta yaşıyorsanız defalarca kere uzun haftasonlarınıziıbu bölgede geçirmek isteyebilirsiniz. Bu yazıda Austin’den detaylı bahsetmeyeceğim çünkü kendisi başlı başına bir yazı konusu olabilir. Bizim bu kisa gezilerimizde yol üstünde olduğu için her seferinde mola noktamız oldu.

Öncelikle San Antoino’yu anlatmak gerekirse; kanal boyunca kurulmuş olan şehir sanırım Texas’in en turistik yerlerinden biri. Renkli, hareketli, sokakta hayatın canlılığın olduğu Texas’taki nadir yerlerden biri. Bizim ziyaret ettiğimiz Ağustos ayındaki dayanılmaz sıcağa rağmen nehir boyunca iğne atsan yere düşmez bir insan kalabalığı vardı. Nehir boyunca oldukça uzun bir yürüyüş rotası ve bu rota boyunca da birçok turistik mağaza, kafe ve restoran var. Eger yaz aylarında gitmeyi tercih ederseniz, sıcaktan bunaldıkça elinize soğuk içecek veya dondurmanızı alıp dolaşmaya devam etmekten, ya da buz gibi klimalı bir kafe veya dükkana girip serinlemekten başka çareniz yok 🙂 Ayrıca nehirde tekne turu yapmak mümkün ve kesinlikle tavsiye ederim. Alamo kalesi kesinlikle görülmesi gereken bir diğer turistik nokta. Bahçesindeki 1000 yıllık ağaçlar benim unutamadıklarım arasında. Tarihe ilgi duyanlar Alomu’yu gezerken kalenin ve San Antonio’nun tarihine dair detaylı bilgi edinebilirler.

San Antonio’da gezilebilecek pek çok müze ve galeri var, biz Texas kültürünü yoğun olarak hissetmek adına Buckhorn müzesini gezdik ve sonra hemen girişindeki kafesinde mola verdik. Hernekadar gaddarca olsa da Texas’ta yoğun olarak ilgi gören “Taxidermy” yani avcılık sonrası yakalanan hayvanın kafasının ya da tüm vücudunun doldurulup duvarda sergilenmesine bu müzede bolca şahit oluyorsunuz. Özellikle kafesinde otururken 10larca hayvan duvarlardan adeta sizi izliyor. Daha sonra nehir boyunca gezerken karşımıza çıkan açık hava tiyatrosunda (Arneson River Theatre) o akşam ne gösteri olacağını kontrol ettik. Siz bunu ziyaretinizden önce de planlayabilirsiniz, yaz boyunca birçok değişik gösteri oluyor.

San Antonio’da şehir merkezinde yapabileceğiniz pekçok şey olduğu gibi şehrin civarında da özellikle çocuklarla yapılabilecek pekçok aktivite var. Eğer hayvanları doğal ortamında görebileceğiniz bir hayvanat bahçesi ilginizi çekiyorsa bizim yaptığımız gibi Natural Bridge Wildlife Ranch‘de arabanızdan hiç inmeden safari yapabilirsiniz. Hayvanlar arabanıza yanaşıp, girişten özel olarak satın aldığınız yiyeceklerden uzattığınızda elinizden yiyorlar. Çoğunlukla Texas doğasına uygun hayvanları görüyorsunuz safaride; antiloplar, geyikler, zürafa ve zebralar. Çocuklar için bir de ufak “petting zoo” yani yavru hayvanları besleme ve sevme köşesi yapmışlar 🙂 Minik kuzular ve keçiler her zaman en sevdiklerimizden 🙂 Safari sonrası isterseniz hemen bu çiftliğin yakınında Natural Bridge Caverns var.

Biz gezmedik ama yerin altında devasa bir mağaraya girmek, sarkıt ve dikitleri görmek ilginizi çekiyorsa durup gezin, yol üstünde hemen önünden geçiyor olacaksınız. Ağustos ayındaki San Antonio gezimizden Dallas’a Fredericskburg üzerinden geri dönmeye karar vermiştik. Böylece bu sevimli Alman kasabasına ilk ziyaretimiz bir pazar gününe denk gelmiş oldu ve Alman’ların pazar günü dükkanları açmama özelliğini Amerika’da da yaşatıyor olduklarını böylece görmüş olduk. Kasaba sevimliydi ama tüm dükkanlar ve çoğu restoran kapalıyken gezmek çok de keyifli olmuyor. Yani eğer Fredericsburg’a gidecekseniz gezinizi pazar gününe denk getirmeyin. Biz pazar günü açık olan yegane bira bahçesi Auslander’de oturduk. Eğer ziyaretinizi ayın 3. haftasonuna denk getirirseniz ki bizimki tesadüfen öyle denk gelmişti, Fredericksburg Trade Days’a uğrayıp, bizim gibi bit pazarı gezmeye meraklıysanız 2. el ya da antika alişverişi yapabilirsiniz 🙂

Bu seneki gezimizi daha önceki tecrübelerimizden de faydalanarak cuma ve cumartesi 2 gece Fredericskburg’ta kalıp Hillcountry bölgesinde biraz daha fazla vakit geçirecek şekilde ayarladık. Konaklama için, eski evlerin restore edilerek konforlu ama bir o kadar da otantik, çiftlik evi şeklinde düzenlendiği Settlers Crossing‘i seçtik ve çok memnun kaldık. Agaçların, hayvanların arasında, doğanın içinde olmak isteyenler için harika bir seçim. İlk günümüzde Fredericskburg’da biraz gezip yemek yedikten sonra kasabanın civarında bulunan şarap bağlarından biri olan Becker Vineyards’a uğrayıp şarap tadımına katıldık. Şansımıza bir festivale denk geldik ve biz büyükler şarap tadarken çocuklar da diğer eğlenceli aktivitelere katılıp etrafta koşuştular. Tadım sonrasında konakladığımız çiftlikte vakit geçirip, yürüyüş yapmayı ve dinlenmeyi tercih ettik.

Ertesi sabah kahvaltı sonrası Enchanted Rock State Park’ta arkadaşlarımızla buluşup “Summit Trail”i yürüdük. Çocuklarla rahatlıkla 1,5-2 saatte zirveye yürüyüp geri dönülebilecek bir rota. Pembemsi mermer bir kaya olan Enchanted Rock hafif bir eğimle yükseliyor. En tepeye ulaştığınızda manzara mükemmel. Zirvede mola verip birşeyler yiyebilir ve dönüş için enerji toplayabilirsiniz. Yürüyüşü sabah saatlerinde yapıp sıcağa kalmamakta fayda var. Eğer günün kalanını doğada, Hillcountry’nin kıvrımlı dağ yollarında geçirmek isterseniz ve bizim yaptığımız gibi arabanızı Fredericksburg’tan güneye Medina – Bandera yönüne sürerseniz, hem yol boyunca manzaralara bayılacaksınız hem de Medina nehrine ulaştığınızda buz gibi nehrin sularında ister serinleyecek, isterseniz nehir boyunca kısa molalar vererek doğanın içinde olmanın keyfine varacaksınız. Bandera’ya kadar giderseniz bu ufacık kovboy kasabasındaki kafe veya barlardan birinde birşeyler içebilir ya da kısa bir mola verdikten sonra geri dönüş yoluna koyulabilirsiniz.

Akşam yemeği için Fredericksburg’ta birkaç güzel mekan var. Eğer kasabanın Alman ruhunu hissetmek ve Alman yemeklerinden tatmak istiyorsanız Fredericksburg Brewing Co. hem ortamı hem yemekleri hem de kendi üretimleri olan biraları ile tavsiye edebileceğim bir mekan. Bir diğer önerim, küçük ve samimi ortamı ile hoşumuza giden ama sorduğumuzda 3 saat bekleme sırası olan bu sebeple deneyemediğimiz restoran Otto’s. Kahve severler yol üstünde mutlaka Java Ranch’e uğramalı ve kısa bir kahve molası vermeliler. Bir diğer görülesi yer Wildseeds Farm. Her mevsim farklı çiçeklerin açtığı tarlalarda rengarenk çiçeklerin mis kokuları arasında gezip güzel fotoğraflar çekebilirsiniz. Biz buraya gezimizin son gününde uğradık.

Dallas’tan Hico-Marble Falls-Fredericksburg rotasını izleyerek gelmişken dönüş yolunda Austin üzerinden dönmeyi tercih ettik. Böylece Austin’de de birkaç saat vakit geçirebildik. Yaz aylarında Austin’de en sevdiğimiz yerlerden biri olan Ziller park’a ve parkın içindeki Barton springs’e uğramadan geçemezdik. Barton springs’in buz gibi sularında serinleyip kendimize geldikten sonra Mozart cafe’de kısa bir mola verdik. Artık Dallas’a dönüş yoluna koyulabilirdik.

Austin ve çevresinde yapabileceklerinizi bir başka yazıda, kendim de Austin’i daha detaylı gezdikten sonra yazabilirim ancak 🙂

Yazı ve Fotoğraflar by Defne

Bu sene yaz tatilini Amerika’da geçireceğimiz belli olunca acaba deniz tatili için hem Dallas’a yakın olan hem de denizi Türkiye standardında güzel olan nereye gidebiliriz diye düşünmeye başladık. Etraftan duyduğumuz birkaç alternatif vardı. Texas’ın güneyindeki Padre Island ve Galveston adaylar arasındaydı. Biraz daha uzağa gitmeyi göze alabilirsek Orange beach Alabama ve Destin Florida diğer alternatiflerdi. Biz bir taşla 2 kuş vurup New Orleans üzerinden Destin’e gitmeye karar verdik. Böylece hem New Orleans’ta vakit geçirecektik hem de üstüne deniz tatili yapacaktık.

New Orleans araba ile Dallas’a 8 saat uzaklıkta. Tabi 2 çocukla bu süre uzuyor. Biz yolculuğu eğlenceli kılmak adına Dallas’a 2 saat mesafedeki Tyler yakınlarındaki bir aquaparkta 2 saat mola vermeyi tercih ettik. Hem çocuklar eğlendi ve yoruldu -ki bu da yolun kalan kısmında uyumaları demekti- hem de biz eğlendik ve dinlendik. Kendimizi fazla yormamak ve ertesi gün New Orleans’a yaklaşık 1 saat mesafede yolumuzun üzerindeki Plantation’lara uğrayabilmek için yol üzerinde bir yerde konaklamayı planladık. Böylece gezimizin ilk gecesinde Lousiana’nın Alexandria adında ufak bir kasabasında konakladık. Biraz daha yol katedecek enerjisi olanlar Baton Rouge’da kalabilir. Ertesi gün beignet (bizim lokmaya benzeyen üzerine pudra şekeri ve tarçın serpilerek yenen tatlı) yemek için durup mola verdiğimiz Baton Rouge hem daha büyük bir şehir hem de yeme içme konusunda daha zengin. Baton Rouge’daki Cafe Call‘un hem ortamı hem beignetlerini oldukça beğendik.

Bizim gezmeyi tercih ettiğimiz Oak Alley Plantation Baton Rouge’dan yaklaşık 1 saat mesafede. Bölgede Missisipi nehri boyunca gezilebilecek başka plantationlar da var. Ama en eski, büyük ve meşhur olanı Oak Alley. Eskiden kölelerin çalıştırıldığı bu Plantationlardaki binalar artık müzeye dönüştürülmüş. O döneme dair az çok hepimizin bilgisi var ama yakından görmek ve o zamanı orada hayal etmek oldukça etkileyici. Plantation’daki ana binanın önündeki iki tarafı çınar ağaçları ile kaplı yol ise gerçekten görülesi bir manzara. Aynı zamanda ana binanın içini de rehber eşliğinde gezdiriyorlar. Biz temmuz ayında, oldukça nemli ve sıcak bir havada üstelik de öğlen saatinde gezdik. Tavsiyem daha erken saatlerde gezilmesi yönünde.

Plantation sonrası New Orleans’a varmamız 1 saat sürdü. French Quarter’daki otelimiz Provincial‘e gidip yerleştikten sonra kısa bir keşif yürüyüşü yapmaya karar verdik. Karnımız aç olduğu ve cajun mutfağını tatmakta sabırsızlanıyor olduğumuz için otelimizin yakınında güzel bir restoran aramaya başladık. İlk yemeğimizi New Orleans Creole Cookery isimli restoranda yedik. Garsonumuz bizimle bolca ilgilenip yemekleri anlattı. Daha önce çiğ yediğimiz ve pek aramızın olmadığı istiridyelerin grillde pişirilmiş ve çeşitli soslarla sunulduğu haliyle böylece tanıştık ve tatilin kalan kısmında da neredeyse hergün yedik. Cajun Creole mutfağı sadece Louisiana değil civardaki diğer eyaletleri de etkilemiş ki Destin’de de bol bol bu mutfaktan yeme imkanımız oldu. Özünde deniz mahsulu ağırlıklı ve bol baharatlı bu mutfak bence biz Türklerin ağız tadına uyuyor. Yemek sonrası Jackson square ve civarında yürüdük, otelimiz French market’a çok yakın olduğu için hergün gelip geçerken dükkanlara ve bolca da pralinlerin tadına baktık 🙂

New Orleans ile ilgili ilk izlenimlerimiz şöyle oldu: evet evlerin mimarisi, sokaklar, balkonlardan sarkan bitkiler güzeldi, yemekler güzeldi, sokakta hayat ve müzik vardı ama malesef şehir çok kirliydi, sokaklar yaz sıcağının da etkisiyle felaket kokuyordu, belediye sokakları sık sık yıkıyor olsa da duvar diplerinde şüpheli sıvı birikintileri vardı. Bu durumda iki küçük çocukla gezmek biraz zorluk yaratsa da biz keyfini çıkartmaya çalıştık. 3 günde görülmesi gereken neredeyse heryeri gördük.

Genelde erken saatte güne başlayıp öğlen sıcağını klimalı iç mekanlarda geçirmeye çalıştık. Hava oldukça nemliydi ve günün bazı saatlerinde de yağmurluydu. New Orleans yürüyerek gezilebilecek bir şehir ama eğer French Quarter dışında diğer bölgeleri de görmek istiyorsanız bir alternatif tramway kullanmak diğeri de arabanızı. Biz uzak yerlere gitmek için araba kullandık. Sıcak ve nemli havada 1 saatten fazla yürümek pek mümkün olmuyor.

İkinci günümüzde güne kahvaltımızı Stanley‘de ederek başladık. Sonra Mardi Gras müzesini gezdik. İnsana dünyada ne enteresan meslekler var diye düşündüren bir mekan. Sanatçıların ufak atölye alanlarının bulunduğu müzede bu sanatçılar, her sene şubat ayında düzenlenen Mardi Gras festivalinde kullanılan devasa heykelleri onarıyorlardı. Müze sonrası Garden District’e gidip sokak aralarında yürümeye karar verdik. New Orleans’ın güzel yüzü işte bu bölgeydi bana sorarsanız. Evlerin mimarisi, renkler, bahçeler büyüleyiciydi. Yaklaşık 1 saatlik yürüyüş sonrasında turumuzu Lafayette Cemetery’yi gezerek sonlandırdık. Oldukça eski zamanlardan kalma bu mezarın ilginçliği mezarların toprak altında değil üstünde olması. Öğlen yemeği için yine o bölgedeki Rum House‘a gittik. Ortam, yemekler herşey harikaydı kesinlikle tavsiye ederim.

Yemek sonrası araba ile Bywater bölgesinden geçtik. Yine rengarenk evlerin olduğu bu bölge baya sakin ve sessizdi. Renkli fotoğraflar çekmek isteyenlerin uğramasını tavsiye ederim. Daha sonra akşam yemeğine kadar biraz otelimizin havuz başında dinlendik. Yemek için French Quarter’daki Sylvain‘i tercih ettik. Arka bahçesinde açık havada oturulabiliyor ve yemekleri gerçekten lezzetli. Yemekten sonra meşhur Bourbon street’e gittik ve sokak boyunca yürüdük. Bizim Bodrum barlar sokağı havasında ama daha bir ilginç 🙂 Öncelikle sokakta adım başı ayrı bir grup genç tarafından icra edilen jazz ve dans eden insanlar vardı. Bizim çocuklar da jazz ile kendilerinden geçtiler 🙂 Etrafta her cins insan görmek mümkün. Sokakta içki içmek de serbest olunca herkes ellerinde içkileriyle bir o yana bir bu yana yürüyor, dans edip eğleniyor. Bazı mekanlarda daha profesyonel canlı jazz performansları vardı ama biz çocuklarla bu mekanlara giremedik. Artık bir dahakine diyerek, önlerinde uzuuun kuyruklar olan mekanlara sadece bakmakla yetindik 🙂

Ertesi gün kahvaltımızı otele çok yakın olan Croissant d’Or Patisserie’de yaptık. Ufacık ama tarihi bir mekan ve krosanları da oldukça lezzetli. Kahvaltı sonrası, halen çalışmakta olan türünün son örneği buharlı gemi (Steamboat Natchez) ile Missisipi nehri üzerinde tura katıldık. 2 saat kadar süren bu turda, gemide canlı jazz eşliğinde açık büfe yemek yenebiliyor. Hava elverişliyse güvertede oturmak ve manzarayı izlemek çok keyifli. Biz yemek sonrası çocuklarla o güverte senin bu güverte benim gemiyi turlayıp durduk. Gemi turu sonrası yine French Quarter’da gezinip turistik dükkanlara girip çıktık. Akşam yemeğini Bourbon street yakınındaki Oceana Grill‘de yedik ilk girişte basit bir bar gibi görünse de üst katı güzel bir mekan. Yemekler ise menüden doğru şeyi seçerseniz güzel. Kızartmalardan uzak durun 🙂 Günü yine yemek sonrası Bourbon street’i turlayarak tamamladık.

Ertesi sabah New Orleans’taki son sabahımızda beignet yemeye karar verdik. Meşhur Cafe du Monde yerine Cafe Beignet‘i tercih ettik. Daha küçük ama daha sevimli bir cafe. Cafe du Monde’un ne zaman önünden geçsek önünde uzun bir sıra vardı ve bize çok anlamsız geldi o sırayı beklemek. O sırayı beklemediysek de Cafe Beignet’de de bir miktar sıra beklemek gerekti. Ama en azından daha sevimli bir mekanda oturmuş olduk. Beignet tabi ki pek sağlıklı bir kahvaltı değil, sonuçta kızarmış üzeri şekerli hamur ama New Orleans’a gidip de yememek olmazdı 🙂

Kahvaltı sonrasında New Orleans’a güle güle deyip Destin için yola koyulma vaktiydi. Destin’e Gulf shores ve Orange beach Alabama üzerinden gidip sahil şeridini görmeye karar verdik. Yaklaşık 3 saatlik bir sürüş sonrası Gulf shores’a ulaştık. Biz Mobile üzerinden geçtik ama bir diğer yol da Dauphin Island’dan feribot ile Fort Morgan’a geçip oradan yola devam etmek olabilir. Feribot için öncesinden yer ayırtmak ve sıraya girmek gerekiyormuş. Gulf shores’a vardığımızda öğlendi ve yorgunluk atmak üzere Bahama Bob’s beach side cafe’ye oturup birşeyler yiyip en soğuğundan birşeyler içerek serinlemeye çalıştık. Evet hava sıcaktı ve giderek de daha sıcak oluyordu sanki.

Orange beach’de denize girip serinlemeye karar verdik. Kısa bir plaj molası iyi geldi ama deniz pek de parlak değildi. Rengi yeşildi ve yosunluydu. Böyle olunca Orange beach’i tatil için tercih etmediğimize sevindik. Akşam saatlerinde Destin’e vardık ve 1 hafta boyunca kalacağımız eve yerleştik. Ertesi sabah kahvaltı sonrası herkes gibi biz de plaj için gerekli herşeyi yüklenip plajın yolunu tuttuk ve Destin’in mükemmel kumu ve berrak suyu ile tanıştık. Gerçekten bu kadar berrak ve serin bir su, bu kadar ince ve bembeyaz bir kum beklemiyorduk. Bu bölgede konaklamak için oteller de var evler de. Plajda hem otel şezlongları ve şemsiyeleri var hem de evde kalanlar kendi şemsiye ve sandalyelerini getirip koyabiliyorlar. Biz Türkler için alışılmadık bir durum her yere şemsiye, sandalye ve buz kutusu taşımak ama Amerika’lılar için çok alışılmış bir durum. Buz kutuları devasa ve tüm gün yetecek kadar yiyecek, içecek ve buzla dolu. Buzlu içecek çok önemli, o kadar ki denize bile ellerinde içecekle giriyorlar 🙂 Tabi öyle olunca yüzmeyip ayakta kokteyl usulü takılıyorlar denizin içinde.

Destin’de hava ve denizin durumu biraz değişkendi. Çoğunlukla güneşli ve sıcaktı ama bazı günler yağmur yağdığı da oldu. Deniz genel olarak dalgalıydı. Ama biz bu durumdan şikayetçi değildik. Dalgalarda oynamaktan oldukça zevk aldık. Genel olarak evimizin yakınındaki plajda vakit geçirmeyi tercih etsek de bazı günler farklı plajları da denedik. Mesala birgün Henderson Beach state parka gittik. Güzel ve bakir ama deniz açısından bizim plajdan çok farklı değildi. Birgün Okaaloosa Island’daki plajı deneyelim dedik ama feci şekilde yosunluydu oraya giderken geçtiğimiz köprü üzerinden gördüğümüz manzarada aklımız kaldı, denizin orta yerinde su sığlaşmış, turkuaz rengi bir bölge oluşmuş ve etrafından onlarca tekne demir atmış, insanlar denizde yürüyordu 🙂

Ufak bir araştırma sonunda oraya Harbor’dan kiralanan ufak Phantoon tekneler ile gidildiğini anladık. 4 saatliğine bir tekne kiralayıp biz de körfezde tekne keyfi yapmaya karar verdik. Araba ehliyetiniz varsa ve biraz macera istiyorsanız bu ufak teknelerden kiralamanızı tavsiye ederim:) Tekne yolculuğundan hem biz hem de çocuklar oldukça memnun kaldık. Limandan çıkarken bize eşlik eden yunus da cabası. Böylece ekstra yunus izleme turuna katılmamız gerekmedi 🙂

Plaj aktivitesi dışında eğer bir akşam üzeri doğa içinde olmak ve bisiklete binmek isterseniz Topsail Hill State preserve park biçilmiş kaftan. Bisiklet kiralamak park içinden mümkün ama kiralamacı saat 5te kapanıyor ya kapanmadan hemen gidip kiralamalısınız ya da sabah saatlerinde bu aktiviteyi yapmalısınız. Malum gün içinde sıcakta bisiklete binmek pek mümkün olmaz. Bu park oldukça büyük, bisikleti kiralayıp plaja 15 dakikada ulaşılabiliyor. Plajda vakit geçirmek istemiyorsanız park içindeki göle bisiklet ile gidip ormanın ve gölün keyfini çıkartabilirsiniz. Güneş batışı saatlerinde plajda olup rengarenk gökyüzünü izlemek de bir diğer alternatif. Bu park aynı zamanda Amerika’da gördüğümüz en güzel karavan parklarından biriydi. Hem orman içinde, hem plaja yakın insan daha ne ister ki 🙂 Eminim karavanla konaklayabilmek için 1 sene önceden yer ayırtmak gerekiyordur. Karavan ile tatil planlayanlara duyurulur 🙂

Bu aktiviteler dışında Destin’de yapılabilecek çok fazla aktivite var devasa aquaparklar, yunus gösterilerinin olduğu sea world, hayvanat bahçesi vs vs. Biz mümkün olduğunca vaktimizi plajlarda ve denizin içinde geçirmeye çalıştık. Büyük ihtimalle ancak 1 sene sonra tekrar denize ayağımızı sokacağımızın buruk bilinci ile… Akşamları 2 farklı eğlencemiz vardı birincisi güneşi batırmak, ikincisi de yemek yemek. Güneş batışını olabilecek en güzel yerlerden izlediğimizi düşünüyorum. Birincisi evimizin balkonu 🙂 Tam batıya baktığı için oldukça güzel bir manzara oluyordu. Diğer güneş batırma noktaları: Destin Marina (ufacık bir marina ama tam güneş batışına nazır), Baytowne Marina (hem güzel bir yürüyüş rotası, hem güneş batışında manzara mükemmel, hem çocuklar için yol boyunca tırmanabilecekleri ağaç evler var hem de güneş battıktan sonra yemek yemek için Baytowne village’da birçok restoran var) ve daha önce de belirttiğim gibi bir diğer güneş batırma noktası da Topsail Hill State park plajı.

Akşam yemekleri için genellikle Scenic Hwy 98 üzerinde ve plaja bakan restoranları tercih ettik. Favorimiz Back Porch oldu. Rengarenk şemsiyeleri ve tepeden plaja bakan konumuyla yemekleri kadar ortamı ile de insana mutluluk veren bir mekan. Diğer yemek yediğimiz ve beğendiğimiz mekanlar: Crab Trap (uzun bir sıra beklemek gerekse de önünde plaja kurulu çocuk parkı sayesinde bu bekleyiş güneş batışı saatinde keyfe dönüşebiliyor), Acme Oyster House, Bayou Bill’s Crab House ve Stinky’s Fish Camp. Öğlen yemeklerinde favori mekanımız ege yemekleriyle kendimizi evimizde hissettiğimiz Yunan restoranı Aegean oldu. Çocukların köfte, cacık isteklerini buradan temin ettik 🙂 Bir akşam Harborwalk village’da yürüdük ama fazla insan kalabalığı hoşunuza gitmeyebilir. Çok küçük olmayan çocuklar için açık hava lunaparkı bence ilginçti. Zipline, duvar tırmanışı gibi değişik aktiviteler vardı. Yeme içme açısından çok tatmin edici bulmasak da bir akşam vakit geçirilebilecek bir mekan. Eğer yunus turu ayarlamak istiyorsanız bu turlar da oradan ayarlanıyor. Konaklama icin Pelican Beach Resort tavsiye edilir.

Destin 1 haftalık bir deniz tatilinde dolu dolu vakit geçirebileceğiniz bir yer. Biz tatilimizden oldukça memnun döndük. Her nekadar Dallas’a geri dönüş 13-14 saat sürse de arada bir gece konaklayarak ya da bol bol durup kahve takviyesi yaparak kat etmeye değecek bir yol.

Yazı ve Fotoğraflar: Defne

Bu gezimizi planlarken ilk amacımız Grand Canyon’u görmekti. Daha önce hiç ziyaret etmedigimiz Arizona eyaleti de coğrafyası ve kızılderili kültürüyle ilgimizi çekiyordu. Memorial day haftasonunu fırsat bilip, 3 günlük uzun haftasonuna 2 gün daha ekleyip 5 günde nasıl bir yol tatili planlayabiliriz diye düşündük ve rotamızı belirledik. Phoenix’ten başlayıp, Sedona, Grand Canyon, Antelope Canyon, Zion ulusal parkı üzerinden geçip Las Vegas’ta sonlandıracaktık.

Başlangıç noktası olarak Phoenix’i seçmemizin sebebi ise hem Dallas’tan uygun fiyatlı ucuşların olmasıydı hem de Grand Canyon’a Sedona üzerinden gidip orayı da görebilmekti. Uçuşumuz cuma akşamı geç saatteydi, Arizona Texas’tan 2 saat geride oldugu için 2 saat kazanıyor gibi olsak da kendi biyolojik saatimize göre Phoenix’e oldukça geç bir saatte indik. Kiralik arabamızı alıp sadece o geceyi geçireceğimiz, havaalanına en yakın Econolodge’a gittik. 

Ertesi sabah uyandığımızda pırıl pırıl ve ılık bir hava vardı dışarıda. Kahvaltı icin yelp’ten bulduğumuz Vovomeena‘yı tercih ettik. Kahvaltıya gidene kadar yol boyunca gördüğümüz devasa kaktüsler Arizona coğrafyası hakkında ilk izlenimlerimizi oluşturdu. Kahvaltı mekanımız ufak ve sevimli bir kafeydi, önünde çok uzun bir kuyruk yoktu, servis hızlıydı, yediklerimizden de memnun kaldık, amerikan tarzı kahvaltı sevenlere tavsiye edebileceğim bir mekan. Kahvaltımızı hızlıca tamamlayıp Phoenix’in en büyük parkı olan Papago parkı içindeki Desert Botanical Garden’a gittik. Bence Phoenix’te kesinlikle görülmesi gereken bir yer. Tabi bitkilere, özellikle de çöl bitkilerine, kaktüs ve succulentlere merakınız varsa 🙂 Park oldukça büyük, rahat rahat yürüyerek tüm rotaları gezmek istiyorsanız 2 saat ayırmanız lazım, hele de bizim gibi çocuklarla geziyorsanız. Parkın içinde çöl ortamını bir nebze olsun yaşayıp, devasa kaktüslerin arasında yürüme fırsatı buluyorsunuz, ayrıca park birçok da hayvan barındırıyor. Çeşitli kertenkeleler, kuşlar, sincap ve fareler bizim görebildiklerimiz. 

Parkta yaklaşık 2 saat geçirip çocuklar iyice yorulduktan sonra, yol boyunca ihtiyaç duyacağımız yiyecek, içecek ve benzin takviyemizi yapıp Sedona’ya doğru yola koyulduk. Yaklaşık 2,5 saat olan bu yolun uzunca bir kısmına çok güzel manzaralar eşlik ettiği için yolculuk oldukça keyifli geçti. Zaten rotanın Sedona’ya yaklaşırken başlayıp Flagstaff’e kadar olan kısmı da ‘scenic byway‘ olarak biliniyor. Sedona civarındaki kızıla çalan kum taşlarından olusan kayalık bölgeye Red Rocks (Kızıl Kayalar) deniliyor. Bu bölgenin özel bir enerjisi olduğuna inanılıyor ve insanlar huzur bulmak için buraya gelip yürüyüşler yapıp bir süre vakit geçiriyorlar. Biz de kısa bir rotada yürüyüş yaptıktan sonra arabamızla kasabanın içine dogru gittik. 

Sedona ufak bir kasaba ama çok sevimli, kasabada çeşit çeşit dükkan var falcısından, reikicisine, kristal ve yarı degerli taş satanlardan, kızılderili el sanatları satanlarına… Kasabada yemek molası verebilir, çay, kahve içebilir ya da dondurma yiyebilirsiniz. Sedona’yı geçip Oak Creek’e doğru devam ederseniz sol tarafınızda dere kenarına inebileceginiz bir park girişi göreceksiniz.  Ufak bir park giriş ücreti karşılıgı girip arabınızı park edebilir ve dere kenarına yürüyebilirsiniz. Ormanlar ve kayalıklarla çevrili dere kenarı, ufak yürüyüşler yapabileceğiniz ya da sadece ayaklarınızı soğuk suya sokup bir süre dinlenebileceğiniz huzurlu bir mekan. Eğer yemek yemediyseniz yanınıza alacağınız atıştırmalıklarla burda piknik de yapabilirsiniz. Burda biraz vakit geçirdikten sonra Flagstaff üzerinden Tusayan’a doğru devam ederken Valle yakınlarında tesadüfen gördüğümüz, Double Eagle trading company, önündeki kızılderili çadırlarıyla dikkatimizi çekti. Özellikle çocuklarla kısa bir mola vermeye değecek bir yer. 

Kısa mola sonrası Tusayan’da 2 gece kaldığımız Red Feather lodge‘a devam ettik. Aslında ulusal parkın içinde bulunan otellerden birinde kalmayı tercih ederdik ama otel ayarlamakta geç kaldığımız icin Tusayan’da kalmak zorunda kaldık. Tusayan’dan parkın içine mesafe sadece 15 dakika olsa da gün doğarken ve batarken parkın içinde Kanyon’un hemen kenarında olmak eminim çok daha keyifli olur. Red Feather lodge’a vardığımızda artık neredeyse gün battığı ve biz de çok yorgun olduğumuz için otele yerleşip hemen otelin yanındaki Plaza Bonita’da yemek yemeye gectik. Ufak bir Meksika restoranı olmasına ve yelp’te aldığı yorumlar pek de parlak olmamasına rağmen, cok acıktığımızdan belki de bize hic de fena gelmedi. Ertesi sabah erkenden uyandık. Dışarıdaki buz gibi hafif de yağmurlu hava biraz moralimizi bozsa da yola koyulduk ve önce otelimize çok yakın olan ufak markete ugradık. Gün boyunca yürüyüşler yapmayı planladığımız için bol bol enerji verecek yiyecek ve içecek alıp yola koyulduk. Havanın bu kadar soğuk olabileceğini düşünmemiştik, hava durumunu önceden kontrol etmiş olsak da Grand Canyon’da hava durumu çok ani değişebiliyor özellikle de gece ve gündüz arasında ciddi ısı farkı oluyor. Mutlaka mevsim ne olursa olsun kalın ve kat kat giyilecek kiyafetler götürmekte fayda var.

Grand Canyon pek çok farklı şekilde gezilebilir. Biz önce batı rotasını yapmaya karar verdik, kırmızı hat olarak bilinen bu rotayı sadece park içindeki ücretsiz otobüsler ile gezebiliyorsunuz. Birçok durak var ve istediğiniz durakta inip manzarayı izleyip bir sonraki otobüsle tura devam edebiliyorsunuz. Bazı duraklar arasında oldukça rahat, çocuklarla da yürünebilecek yürüyüş rotaları var. Biz arabamızı kırmızı hatta yakın bir yere park edip otobüse bindik (sabah cok erken olduğu için park sorunu yaşamadık ama öğlen saatlerinde yer bulmak zor oluyormuş). Biz Maricopa Point’ten Hopi Point’e kadar yürüyüş yaptık yaklaşık 1,5 km. Manzaralar müthişti ama hava bulutlu ve ara ara yağıslı oldugu için gorüs çok acık degildi. Hopi Point’te bastıran yağmurla geri donmeye karar verdik. Kırmızı hattın başlangıç noktasına dönüp arabamızı aldık ve Grand Canyon Village’ın içindeki tarihi El Tovar oteline gidip öğlen yemeği icin restoranına oturduk.

Uzun bir yemek molası verip hem ısındık hem de dinlendik. Yemek sonrasında bulutlar açıldı ve hava biraz ısındı bunu fırsat bilip otelin önünde başlayıp Yavapai Point’te sona eren ‘Trail of time’ı yürümeye karar verdik, yaklaşık 3km gidiş 3km dönüş 6km’lik uzun ama Kanyon boyunca manzaralı ve oldukça keyifli bir yürüyüş oldu. Geri döndüğümüzde artık güzel bir dondurmayı hak etmiştik 🙂 Bright Angel Lodge’da, akşam üstü saatlerinde önünde artan kalabalıktan da anlaşılacağı üzere güzel bir dondurmacı var. Biz de herkes gibi manzaraya karşı oturup hem dinlendik hem dondurmalarımızı yedik. Aldığımız enerji ile güneşi batırmak uzere araba ile 5-10 dk’lik mesafede bulunan Mather Point’e gittik. Güneş ışıklarının yataylaşması ile birlikte kanyonun renkleri ve derinliği daha da belirginleşti. Birçok fotoğraf çeksek de gözümüzle gördügümüz manzarayı fotoğraflara aktarmak pek mümkün olmadı. Güneşin batış saatine doğru birçok manzara noktası kalabalıklaşıyor. Bu sebeple biraz erken gidip park sorunundan kaçabilirsiniz. Güneşi batırdıktan sonra çok yorgun olduğumuz için akşam yemeğini otelde hafif atıştırmalıklarla geçistirip biran önce dinlenmeye karar verdik. Biz, Grand Canyon’u otobüsleri kullanarak ve yer yer yürüyerek gezdik. Bir diğer yöntem de kanyon’un içine doğru  inen patikaları kullanarak vadiye inmek. Bunu yapabilmek çocuklarla pek mümkün degil çünkü patikalar dar ve dik. Sabahın erken saatlerinde katırlarla ve yürüyerek vadiye inenleri gördük. Eğer güneyden kuzeye tüm vadiyi geçmeyi planlarsanız 1 gece vadide kamp yapmanız gerekiyor.

Ertesi sabah yine erkenden uyandık kahvaltımızı park içindeki Maswik Lodge’un hemen yakınındaki marketin içinde bulunan kafede yapmaya karar verdik. Hem pratik hem leziz olan bagel’lardan yiyip kahvelerimizi yudumladıktan sonra yola koyulduk. 3.günümüzde plan Desert View Drive üzerinden dura kalka manzaraya baka baka öğlen saatlerinde Page’e ulaşmaktı. Desert View Drive üzerinde birkaç mola verilecek nokta var. Biri Grand View Point digeri de Watchtower yani gozetleme kulesinin bulundugu Desert View Point. Bu iki noktada da manzara müthis. Bu noktalarda kisa molalar verdikten sonra yolumuza devam ettik. Yolumuzun kalan kısmı çogunlukla Indian Reservation (yani Kızılderili’ler için ayrılmıs yaşam alanları) olduğu için yol boyunca çok bir yerleşim göremedik. Alabildiğine uçsuz bucaksız topraklar, kanyonlar, dağlar, taşlar ve sadece arabaların gittiği yollar. Page kasabasına yaklaşırken hemen yolun sol tarafında mutlaka görülmesi gereken Horse Shoe Bend’e kadar yaklasik 1,5 saat gittik. Horse Shoe Bend adı üstünde Colorado nehrinin tam bir at nalı gibi kıvrıldığı nokta. Uçurumun kenarından manzaraya bakabilecek kadar cesursanız tabi 🙂 Bu noktayı görebilmek için arabanızı park edip, mars yüzeyi gibi kızıl kumlarla kaplı çölümsü bir yoldan 15-20 dakika kadar yürümek gerekiyor.Biz manzarayı izleyip fotoğraflar çektikten sonra arabamıza geri yürüdük öğlen saati olduğu için hava oldukça sıcaktı bu sebeple fazla oyalanmadık.

Zaten Page kasabasına gidiyor olmamızın esas sebebi Antelope Canyon‘u gezmekti ve önceden internet üzerinden satın aldığımız ve saat 14.30’da başlayacak olan turumuz icin 14.00’te turun buluşma noktasında olmamız gerekiyordu. Bu bölge de yine Indian Reservation olduğu için kanyona kendi arabanızla girip gezemiyorsunuz. 3 tane tur şirketi tarafından düzenlenen turlardan birini satın almak durumundasınız ve bunu yer bulabilmek için önceden yapmanız gerekiyor. Kanyon oldukça degişik bir oluşum, rüzgar ve yağmurun şekillendirdigi daracık bir tünel gibi. Biz Upper Canyon’u gezdik. Tur toplam 1,5 saat sürüyor bu sürenin nasıl geçtiğini anlamadım bile. Çünkü ortam gerçekten büyüleyici. Fotoğrafçılar için 2,5-3 saatlik turlar da mevcut.

İlk planimiz bu tur sonrasında geceyi Page’de geçirmekti. Ama turdan sonra saat daha 16.00 idi, Page ufacık bir kasaba, Lake Powell’a yakın oldugu için göl kenarında vakit geçirilebilir ama biz sadece bir seyler yiyip yola devam etmeye karar verdik. Big John’s Texas BBQ’nun bahçesinde oturup hamburger üstüne dondurmalarımızı yiyip yola koyulduk. Page’deki otelimizi iptal edip ertesi gün gitmeyi planladığımız Zion Ulusal parkının doğu girişine çok yakın olan Best Western‘de yer ayırttık. Page’den çıktıktan kısa bir sure sonra sağ tarafta Lake Powell’in en batıdaki ucunu gormek mumkun. Yoldan içeri girip manzara izlenebilir. Aksam ustu saatlerinde manzara çok güzel oluyor. Manzara noktasında kısa bir mola verdikten sonra 1,5 saatlik bir yolculuk ile güneş batmadan otelimize ulaştık. Otelin restoranında birşeyler yedikten sonra dinlenip ertesi gün için enerji topladık.

4. günümüzün sabahında pırıl pırıl güneşli bir hava bekliyordu bizi. Otelin restoranında kahvaltı edip yola koyulduk. Yolun burdan başlayıp Zion’un içinde devam eden kısmı Mt.Carmel scenic byway olarak biliniyor. Yarım saatlik bir sürüşün sonunda dağın içine oyulmuş tünelden geçip kendimizi görkemli kayaların arasında bulduk. Zion ulusal parkını kendi arabanızla gezmeniz mümkün değil arabanızı bırakıp park içinde işleyen otobüsü kullanmanız gerekiyor. Biz Zion human history museum’un önüne park edip tüm gerekli eşyalarımızı sırtlayıp otobüse bindik. Ilk olarak Zion Lodge durağında indik ve Emerald Pools rotasini yürüdük. Çocuklarla rahatlıkla yürünebilecek bir rota. Rotanın dönüşünde dere kenarında mola verip ayaklarımızı dereye soktuk ve dere kenarında ufak bir piknik yaptik.

Daha sonra tekrar otobüse binip diğer manzara noktalarına gittik. Son durak olan Temple of Sinawava’da daha uzun bir yürüyüş yapmak mümkün. Biz 45 dk kadar yuruyup geri donmeye karar verdik. Yine otobus ile Zion Lodge önüne gelip birçok insanın yaptığı gibi çimenlere serilip birşeyler içtik ve dinlendik 🙂 Yolun bundan sonraki kısmı son durağımız olan Las Vegas’a kadar 2,5 saatlik bir araba yolculuğu gerektiriyordu. Yol üzerinde çöl manzaraları bize eşlik etti. Önce büyük kaktüsler ve daha sonra Joshua ağaçları. Las Vegas’a akşam üzeri saatlerinde vardık. Gezinin bu kısmı ile ilgili pek bir araştırma yapmamıştık doğaçlama gezeriz diye düşünmüştük ama doga ile iç içe geçen 4 günden sonra Las Vegas’ta biran panik atak yasadık. Ne yapacagımızı bilemedik 🙂 Öncelikle araba ile mi bir yerden bir yere gitmeliyiz onu bilemedik. Ama sonra anladık ki otellerin hepsinde bedava vale hizmeti var o zaman arabamızı almaya karar verdik, sadece 1 gecemiz olduğu için devasa otellerde arabayı park edip çıkışı bulmaya çalışmakla vakit kaybetmek istemedik.

Ilk olarak Venedik konseptli otel olan Venetian Hotel’e gittik. Biraz kanal boyunda yürüyüp gondolları izledik. Ordan çocukların ilgisini çekecegini düşündügümüz Circus Circus otele gittik ama hiç beğenmeyip birkaç jetonlu oyun oynayıp oradan çıktık. Belaggio otelin önünde havuz gösterisini izleyip kafesinde birseyler yedikten sonra otelimize gittik. Cocuklarla casino’lara giriş olmadığı ve zaten biz de pek kumara meraklı olmadığımız için herhangi bir casino maceramız olmadı. Las Vegas’ta birçok gösteri izlenebilir. Bizim bu gezide vaktimiz sınırlıydı onun için herhangi bir gösteriye girmedik. Çocukların ilgisini çekecek bir diğer aktivite de dönmedolap olabilir, devasa dönmedolap o kadar yavaş dönüyordu ki biz dönmüyor sandık ve içimiz daralır diye ona da binmedik 🙂

Son günümüzün sabahında Paris Vegas otelin meşhur kafesi Mon Ami Gabi‘de kahvaltı ettik. Paris ortamını bir nebze yaşatıyor insana 🙂 Ve artık eve dönüş vakti gelmişti, 5 günlük yoğun ama bir o kadar da sportif ve keyifli gezimizi Las Vegas’dan Dallas’a uçarak tamamlamış olduk.

Bu gezide en cok faydalandıklarımız:

– Jogging stroller, büyük tekerlekleri ve 2 çocuk taşıma kapasitesi ile tüm yürüyüşlerimizde dağ, tepe, çöl bize eşlik etti.

– Yelp (tabi internet olduğu sürece, yolculuğun büyük kısmında internet yoktu sadece otellerde ve bazı kasabalarda)

– USA Scenic Byways kitabı

Rotamızı aşağıdaki haritada görebilirsiniz (büyük görmek icin tıklayın):

Fotoğraflar ve yazı: Defne

Bu yazimda 6 gunde gezebildigimiz kadar gezdigimiz New Mexico eyaletindeki izlenimlerimi paylasmaya calisacagim. Biraz uzun bir yazi olabilir bastan uyarayim cayinizi kahvenizi alip okumaya baslayin 🙂 Oncelikle neden boyle sonbahardan kisa gecis mevsimi olan ve cok da gezmeye uygun olmayan bir mevsimi sectik onunla baslayayim. Kasim ayi sonunda sukran gunu sebebiyle tatil oluyor biz de bu tatili degerlendirmek istedik. En yakin eyalet olan ve gormek istedigimiz New Mexico’ya gitmeye karar verdik. New Mexico hem kizilderi kulturunun halen korundugu ve yasatildigi eyalet oldugu icin ilgimizi cekiyordu, hem de dogasi ve sanat merkezi olusuyla. Boyle bir geziyi bahar ya da yaz aylarinda yapmak gunes isiklarindan maksimum faydalanmak icin daha iyi olabilir. Kasim sonunda hava 5te karardigi icin sabah mumkun oldugunca erken kalkip yola cikmamiz ve hava kararmadan o gunku yolumuzu tamamlamamiz gerekti. Tatil planimizi yapmaya basladigimizda, once araba ile Dallas’tan yola cikmayi dusunduk ama yol cok uzun oldugu ve 2 cocukla cok konforlu olmayacagi icin vazgecip ucakla Albuquerque’ye ucup oradan kiraladigimiz araba ile gezmeye karar verdik.

Ilk gun planimiz arabamizi alip Albuquerque’den Taos’a gitmekti. Aksam uzeri Albuquerque’ye vardigimiz icin yemek molasini yol uzerinde, 1 saat mesafedeki Santa Fe’de vermeye karar verdik. Lokal ve populer bir mekan olan Maria’s, New Mexican mutfagi arayanlar icin bicilmis kaftan. Santa Fe’nin merkezinin biraz disinda ama yol ustunde oldugu icin biz burayi tercih ettik. Aci baharatlarla araniz yoksa New Mexico’da dikkatli olmaniz gerekiyor, nitekim hic aci degil dedikleri yemekler bile biraz aci. Yemek sonrasi yine 1 saat araba surusuyle Taos’taki otelimize vardik. Taos’a yaklastikca hava daha da sogudu ve yerlerde kar gorunmeye basladi. Otelimiz El Pueblo Lodge, Taos’un icinde lokasyon olarak basarili bir oteldi. Kis aylarinda gidecekseniz somineli oda ayarlamanizi tavsiye ederim. Ertesi gunun sabahinda uyadigimizda heryer iyiden iyiye karla kaplanmisti ve kar yagmaya devam ediyordu. Otelde kahvaltimizi ettikten sonra Taos Pueblo’ya dogru yola koyulduk. New Mexico’da bircok Pueblo var yani eskiden yerlilerin yasadigi kerpic evlerin oldugu ufak yasam alanlari. Taos Pueblo bunlarin icinde en bilinen ve icinde halen yasam olan Pueblo. Oraya vardiginizda arabanizi birkac yuz metre once park ediyorsunuz ve ufak bir minibus sizi Pueblo’ya goturuyor. Pueblo’ya araclarin girmesi yasak. Biz ziyaret ettigimizde hava cok soguktu, kar yagiyordu ve sis vardi. Bu sebeple Pueblo’nun hemen arkasindaki daglari goremedik. Ertesi gun hava actiginda gordugumuz manzara muhtesemdi.

Pueblo ziyaretinden sonra o gun icin planimiz Enchanted Circle rotasini araba ile yapmakti. Enchanted Circle (buyulu rota da diyebiliriz) New Mexico’nun en yuksek zirvesi olan Wheeler Peak’in etrafinda dolanan yola verilen ad. Detayli bilgiye myScenicDrives’tan ulasilabilir ki biz de cogunlukla gezecegimiz rotalari buradan sectik. Bizim bu rortayi yaptigimiz gun olagan ustu kar yagisli bir gundu. Yani aslinda boyle bir dag rotasini yapmak icin cok da uygun bir hava yoktu. Kisin bu rotayi yapacaksaniz 4 ceker kis lastikli bir araba ile yolda olsaniz iyi olur. Yollarin bazi kisimlari oldukca virajli ve henuz temizlenmeyen yerler kar ve buzla kapliydi. Yaklasik 3 saatte tamamladik rotayi. Tabi dura kalka mola vere vere. Bu rotada gezerken kendimi Bolu’dan Kartalkaya’ya kayak yapmaya gidiyor gibi hissettim 🙂 Cam ormanlariyla cevrili yollar, dag manzaralari, ahsap orman evleri ve kucuk kasabalariyla cok tanidik yerlerde geziyor gibi hissettirdi bize. En begendigim kasaba Red River oldu. Aslinda ayni zamanda ufak bir kayak kasabasi. Bu rota boyunca o kadar cok kayak kasabasi gorduk ki gercekten sasirdik. Gelmeden once sadece Taos ski valley’de kayak yapildigini saniyordum halbuki Red River, Angel Fire, Sipapu, Sante Fe hepsi ayri ayri kayak merkezleriymis.

   Red River’da kayak yapmak ya da sadece bir dag evi kiralayip onunde geyiklerin otladigi bu dogal ortamda kis tatili yapmak da cok keyifli olabilir. Yaz aylarinda gidilirse bircok yuruyus rotasi da var. Red River’dan yola devam edince bir sure sonra hayalet kasabalardan biri olan Elizabeth Town’a ulasiliyor. Altin cikarildigi donemlerde yerlesim yeri olmus ama daha sonra bosaltilip boyle hayalet kasabaya donusmus bircok kasaba ile karsilasmak mumkun New Mexico’da. Yolun bundan sonra Taos’a kadarki kismi bizim icin biraz zorlu oldu. Hava kararmak uzereydi, kar yagisi artti ustune ustluk bizim cocuklardan birini de virajlarda araba tuttu. Neyse sag salim ve yorgun bir sekilde Taos’taki otelimize vardik. Yol ustunde ne yiyip ictiniz derseniz bu rota boyunca pek birsey bulmak mumkun degil bu sebeple yaninizda bol bol yiyecek icecek olmali ve benzininiz de full olsa iyi olur. Telefon cok nadir cektigi icin o da ayri bir gerilim yaratiyor ama yine de gormeye deger 🙂

Aksam yemeyi icin Taos’un icindeki Martyrs’i tercih ettik. Oldukca elegant dekorasyonu da harika. Kucuk cocuklarla gitmek icin biraz fazla elegant ama neyseki bizimkiler yorgunluktan fazla ortaligi dagitmadilar 🙂 Sezon ve hava sebebiyle zaten tenha olan restoranin keyfini biz cikartti. Adim attigimiz her dukkan, kafe veya restoranda oldugu gibi burda da duvarlardaki sanat eserleriyle buyulendik. Ertesi sabah gunesli harika bir gune uyandik. Yerlerde halen kar vardi, hava soguktu ama gunes oldugu surece hic sorun yoktu 🙂 Kahvalti sonrasinda once Taos’un icini gezdik, minicik bir old town ama geleneksel mimarisiyle, minik dukkanlari ve sanat galerileri ile oldukca sevimli bir kasaba. Daha sonra Taos’a cok yakin olan Rio Grande Gorge bridge’i gormeye gittik. Rio Grande Amerika’nin 4. en buyuk nehri. Gorge bridge, nehrin aktigi derin bir kanyon uzerine yapilan asma bir kopru. Kopruyu gectikten sonra arabanizi park edip kopru uzerinde yuruyebiliyorsunuz. Tam ortada asagi baktiginizda en yuksekten korkmam diyenlerin bile biraz dizleri titreyebilir. Arabayi park ettigimiz yolun kenari calilarla kapli alabildigine bir duzluktu, bos duzlugu seyrederken tilki oldugunu dusundugum bir hayvan gordum. Biz heyecanla bakarken yol kenarinda ufak tefek hediyelikler satan yerliler coyote oldugunu soylediler. Gezimizin devam eden gunlerinde birkac kez daha coyote gorduk.

Burdan yolumuza ‘High Road to Taos’ rotasi uzerinden Espanola’ya dogru devam ettik. Bu yol uzerinde Chimayo kasabasi gormeye deger. En ufak koylerde bile sanat galerilerinin olmasi ayrica bir saskinlik konusu oldu bizim icin. Yaz aylarinda daha hareketli oldugunu dusundugumuz bu kasabalar bizim ziyaret ettigimiz kasim ayinda sakindi. Tarihi kiliseleri, yerel mimarileri, ufak kafe ve galerileriyle gercekten cok enteresan otantik mekanlar. Daha sonra yolumuza Espanola uzerinden Los Alamos’a devam ettik. Los Alamos atom bombasi calismalarinin basladigi ve halen surduruldugu kasaba. Bu konuyla ilgini calismalar ilginizi cekiyorsa Bradbury bilim muzesini mutlaka gezin, ufak bir muze, giris bedava ve oldukca bilgilendirici. Yemek saatiyse Blue Window guzel bir kafe tavsiye ederim. O gun icin hedefimiz Los Alamos’tan ‘Jemez Mountain Trail’e devam etmekti. Adi ustunde dag rotasi. Malesef biz Los Alamos’tan daglara dogru harekete gecince yine kar atistirmaya basladi. Biraz devam ettik ama sonra bu rotayi pas gecmeye karar verdik. Hem uzun bir rota, yaklasik 3 saatlik, hem bazi kisimlari icin cok virajli ve yuksek oldugu icin kis aylarinda kapali olabilir deniyordu. En azindan Jemez Springs kasabasini ve Jemez Indian Reserve’u gormek isterdik ama mumkun olmadi.

Bu rotadan vazgecince Bandelier National Park’a gitmeye karar verdik. Burayi rotaya koymamistik cunku internetten arastirdigimiz kadariyla Kapadokya’ya cok benzer kaya evlerinin oldugu bir ulusal parkti. Guzel bir havada yuruyusun keyfine varilarak gezilebilecek guzel bir park aslinda. Tabi merdivenle tirmanilan kaya evleri cocuklarin oldukca ilgisini de cekti 🙂 Hava kararmak uzereyken o gece kalacagimiz otel olan ‘Inn at the Delta‘ya gittik. Otelimiz Espanola’daydi. Normalde bu kasabada gorecek pek birsey yok ama biz ertesi gun Abiquiu civarinda gezmeyi planladigimiz icin Santa Fe’ye kadar inmek yerine Espanola’da kalmaya karar vermistik. Kaldigimiz otel ispanyol tarzda dosenmis, odalarinda sominesi olan gayet konforlu bir oteldi. Ana bina ve kahvalti salonunun dekorasyonunda bircok kizilderili sanat eseri kullanilmisti ve otel calisanlari da cok hos sohbet ve yardim severdi. Ertesi gun kahvalti sonrasinda once Abiquiu’ya dogru yola koyulduk. Normalde bu yol buldugumuz kaynaklarda scenic bir yol olarak belirtilmemis ama neden belirtilmemis anlamadim. Ben gezi icin arastirma yaparken bu bolgenin ilgimi cekmesinin sebebi aslinda unlu sanatci Georgia O’Keeffe’nin bu bolgede yasamis ve resimlerinde bu bolgenin dogasindan ilham almis oldugunu ogrenmemdi. Bu sebeple mutlaka buralari gormeliyiz diyerek rotamiza eklemistik. Cok da iyi etmisiz bence mutlaka gorulmeli.

Oncelikle Abiquiu yolu boyunca kizil katmanli kayaliklari goruyor olacaksiniz. Ghost Ranch’e devam edince tepenizde ucan kartallarla tamamen vahsi dogayla icice oldugunuzu hissedeceksiniz. Ghost Ranch bahar ve yaz aylarinda yogun bir sekilde arkeolojik kazi workshoplarina ev sahipligi yapiyormus. Katmanli kayalarin arasin fosil cennetiymis. Bu tenha kasabada bir muze bile var 🙂 Dinozor modelleri cocuklarin oldukca ilgisini cekti. Burayi gezdikten sonra Santa Fe’ye dogru yola koyulduk. Yol uzerinde Tesuque ufak ama gormeye deger bir kasaba. Haftasonuna denk gelirseniz bit pazari oluyormus. Yeme icme icin ufak bir mekan olan, lokallerin takildigi Tesuque Village Market enteresan bir yer. Kahve ve turta ihtiyacinizi giderebilirsiniz 🙂 Kasabada bir tane de acik hava sanat galerisi var bence gormeye deger. Burayi da gezdikten sonra Santa Fe’ye devam ettik otele hic ugramadan arabamizi old town’a yakin bir yerlere park edip sokaklari arsinlamaya basladik.

Gunesli ve soguk hava halen devam ediyordu. Old town oldukca ufak sokak sokak yuruyup dukkanlara girip cikarak birkac saatte gezmek mumkun. Tabi sanat galerilerinde ne kadar vakit harcayip, muzelerde ne kadar kalacaginiza bagli. Her bir dukkan her bir avlu baska guzellikler vaadediyor. Bol bol dukkanlara ve binalarin avlularina girip cikmakta fayda var nerde ne ile karsilasacaginiz belli degil. Gercekten buyulu ve ilham verici bir yer Santa Fe. Daha sonra yemek icin hemen meydandaki, cocuklarla oturmak icin en uygun yer olan The Plaza Cafe Downtown’a oturduk. Yemekler ve servis gayet guzeldi. Gunes batmadan arabamizi alip Santa Fe’de galerilerin yogunlastigi Guadalupe caddesine gittik. Daracik bir cadde boyunca bir suru sanat galerisi gorduk. Gunesin batmasi ve isiklarin yanmasiyla daha da buyulu bir mekana donustu. Burayi da gezdikten sonra artik otelimize gidelim dedik yogun bir gunun sonunda hepimiz yorulmustuk. Bir yandan aklimiz halen gezmekteydi ama otelimize adim atinca tekrar geri cikamadik 🙂 Otelimiz Las Palomas merkeze 5 dakika mesafede konforlu bir oteldi. En onemlisi sominesi vardi ve bu da soguk bir kis gecesinde otel odasinda oturmaya yeter. Aslinda otel odasi demek dogru olmaz cunku minik bir mutfagi da vardi. Oyle olunca biz de marketten bol bol atistirmalik alip odanin keyfini cikarttik.

Ertesi sabah yine kahvalti sonrasinda gunesli bir gunde yola koyulduk. Santa Fe’nin Railyard bolgesine gidip kisaca gezdikten sonra Turquoise Trail uzerinden Albuquerque’ya dogru yola koyulduk. Bu rota uzerinde en gorulmesi gereken kasaba Madrid. Gercekten cok otantik. Ufacik bir kasaba, yarim saatte yuruyup dukkanlara bakabilir kahvenizi icip yola devam edebilirsiniz. O gece Truth or Consequences isimli kasabada kalmayi planladigimiz icin yolumuz uzundu ve yolun bundan sonraki yaklasik 3 saatinde sadece araba kullandik. Yol boyunca manzara hep ayniydi kisa molalar disinda durmadik. Neden Truth or Consequences gibi ufak bir kasabada kaldik? Cunku ertesi gun White Sands’e gitmeyi planliyorduk ve arada kalmadan bu yolu hele de 2 cocukla yapmak mumkun degildi. Bu kasabanin adi aslinda eskiden Hot spring’mis daha sonra buradan yapilan Truth or Consequences isimli radyo programin adini almis. Kisaca TC diyorlar. Kasaba civarinda birkac gormeye deger sey var. VLA, devasa antenlerin oldugu bircok bilim kurgu filminin de sahnelerinin cekildigi yer. Ama ana yoldan ayrilip baya iceri gitmek gerekiyor bu sebeple biz gitmedik. Geronimo Trail bircok hayalet kasabayi gorebileceginiz bir rota ama bizim vaktimiz kalmadi. Caballo lake cok kisa mola verip golun durgun suyunu izleyerek dinlenmek icin bir alternatif. Nitekim biz bu civarda cok fazla birsey yapamadik.

Hava karardiginda otelimiz Sierra Grande Lodge‘a gidip yerlestik. Bu otel sicak kaynak sulariyla doldurulan havuzlari ve spasiyla bilinen bir otel. Bu kasabada yapacak baska birsey olmadigi icin biz de kaynak sulari ve spanin keyfini surduk. Aksam yemegi icin sadece birkac alternatif var. Bu kasabada hicbirsey yok ama italyan restorani varmis 🙂 Biz de ona gittik ve gayet memnun kaldik. Ertesi gun kahvalti sonrasi gunesli bir gun olan sukran gununde White Sands’e dogru yola koyulduk. Aslinda bastan dusunmemistik ve arastirmamistik ama neyseki normalde resmi tatil olan sukran gununde ulusal park tatil degilmis. Guzel manzaralar esliginde ulusal parka vardik. Bu bolgeye gitmeden once mutlaka ulusal parka ulasilan yollarin acik olup olmadigini kontrol etmek gerekiyormus. Fuze testleri bu civardaki duzluklerde yapildigi icin zaman zaman ulasima kapatiliyormus. Bunlarin hepsini orada ogrendik. White Sands dunya uzerinde cok nadir gorunen olusumlardan. Goz alici bembeyaz bir col dusunun. Gorus acisinda sadece jukka kaktusleri… Gunesli bir gunde fotografcilar icin muazzam manzaralar vadediyor. Tabi sabahin erken saatleri ya da gunbatiminda orda olursaniz daha da guzel olacagina eminim. Rahatlikla birkac saat gecirebilirsiniz. Ayakkabilarinizi cikartip kuma bastiginizda, bizim gibi kis ayinda ziyaret ederseniz soguk nemli yapiskan bir kum hissediyorsunuz ayaklarinizin altinda. Ama rahatlatici… Kum tepelerine tirmanip asagi kaymak cocuklarla guzel bir eglence. Ya da sadece yuruyup manzaranin keyfini cikartmak.

White Sands gezimiz sonrasinda yola Alamogordo ve Carrizozo uzerinden devam ettik. Vaktiniz varsa ve dag yollarina cikmak isterseniz Billy the Kid trail burda yapilabilecek bir diger mazarali rotaymis. Bizim vaktimiz olmadi. Carrizozo’dan batiya doner donmez valley of fires state park oldukca degisik. Volkanik patlamalar sonucunda olusmus siyah kayaliklar ve onlarin icinden fiskiran jukka’lar enteresan. Yolun bundan sonraki 1 saatinde yol uzerinde hicbir servis alani yok benzin, yiyecek, icecek, tuvalet konusunda hazirlik olmakta fayda var. Tatilimiz son gecesini gecirmek uzere Albuquerque’ya devam ettik. Doubltree by Hilton’da kaldik. Sukran gunu oldugu icin heryer, dukkanlar ve restoranlarin cogu kapaliydi. Ozel bir sukran gunu programi yapmamistik. Adet yerini bulsun diye otelde aksam yemeginde hindi ve turtamizi yiyip yattik 🙂

Ertesi sabah erkenden otelden ciktik. Ucagimiz ogleden sonra oldugu icin Albuquerque’yu da gezecek vaktimiz oldu. Old Town otelimize araba ile 5 dakika mesafedeydi. Oldukca sevimli ve Santa Fe old town’a cok benziyor. Cocuklar dinozor muzesi diye tutturunca New Mexico Museum of Natural History’e gittik. Benzerlerini daha once gezdigimiz halde yine yeni seyler ogrendigimiz ve bizim de gezmekten keyif aldigimiz bir muze oldu. Muze sonrasinda old town’a gidip birseyler yemek icin bir mekan aradik. Church street cafe oldukca tatmin ediciydi. Yemekten sonra sokak aralarinda yuruyup dukkanlari gezdik. Christmas oncesi oldugu icin tum meydanlarda suslenmis cam agaci ve sansliysaniz Noel baba da gormek mumkundu 🙂 Cocuklar icin eglence. Old town gezisi sonrasinda ailenin erkekleri Unser Racing Museum’u gormek istedi. Ufacik bir muze, Unser soyisimli yarisci bir ailenin yaris arabalarini ve ekipmanlarini barindiriyor. Cocuklar icin bir diger eglence daha 🙂 Muze sonrasinda vaktiniz varsa Tiguex park acik havada vakit gecirmek icin guzel. Biz biraz da orada vakit gecirdikten sonra havaalanina dogru yola koyulduk.

Boylece bu 6 gunluk yogun ama bir o kadar da guzel gezinin sonuna gelmis olduk 🙂

gezide en cok faydalandigimiz kaynak icin bakiniz: https://www.myscenicdrives.com/regions/new-mexico

ve rotamizi asagida haritada sari ile isaretlenmis olarak gorebilirsiniz:

Defne

Kaliforniya’ya ilk kez 10 sene once ocak ayinda gelmis ve San Francisco-Lake Tahoe-Los Angeles ucgeninde hem turistik hem sportif bir gezi yapmistik. Bence bir Kaliforniya klasigi olan ve mutlaka gorulmesi gereken Route 1’i de o zaman gormustuk. Bu sefer biraz daha farkli bir Kaliforniya gezisi yapmak istedik ve orda yasayan arkadaslarimizin da yonlendirmesiyle gezi rotamizi Yosemite-Los Angeles-San Diego olarak belirledik.

Yosemite oldukca buyuk ve Amerika’nin onemli milli parklarindan biri. Biz bu gezide 2 gunumuzu oraya ayirabildik. 2 gunde olabildigince gezdik. Ama gezimiz eylul basina denk gelince parktaki selale ve gollerin buyuk bir kisminin kurumus oldugunu gorduk. Eger bol sulu bir gezi istiyorsaniz en guzel zaman ilkbahar. Yani karlarin eriyip selalelerin, derelerin gurul gurul aktigi zaman. Tabi sonbaharda gitmenin de avantajlari var. Normalde kis aylarinda kapali olan Glacier Point’e araba ile ulasmak yaz ve sonbaharda mumkun. Park cok buyuk oldugu icin bir yerden bir yere gitmek epey vakit aliyor. Bu sebeple daimi araba yolculuguna hazir olmak lazim. Hele de bizim gibi 2 cocukla seyahat ediyorsaniz bol bol atistirmalik yiyecek ve icecek almalisiniz. Parkta belli noktalarda tuvaletler ve yiyecek alinacak ufak marketler var ama restoran cok az.

Parkta yapilabilecek aktiviteler sinirsiz kamp, kaya tirmanisi, yuruyus, bisiklet, piknik, derede golde yuzme hepsi mumkun. Tamamen sizin yapmak istediklerinize bagli. Oncelikle otelden baslamak gerekirse biz labor day tatilinde gittigimiz icin otel bulmak biraz zor ve pahali oldu. Aslinda milli park icinde de alternatifler var. Biz parkin guney girisine cok yakin bir resortta kaldik (Tenaya Lodge). Oldukca kapsamli bir tesisti, isteyenler icin cottage kismi da var, orman icinde 2 katli 3 odali evler. 2-3 aile rahatlikla kalinabilir. Mesafeler uzak oldugu icin sabah otelden cikip aksama kadar otele donulmuyor bu yuzden otelin park sinirlari icinde ve daha ucuz bir otel olmasi tercih edilebilir. Otelimize en yakin gorulmesi gereken yer Mariposa Groove idi. Dev sequoia agaclarinin oldugu bu bolge gercekten gormeye deger. Rahatlikla 2 saatinizi orda gecirip yuruyus yapabilirsiniz. Etrafta size minik sincaplar eslik ediyor olacak bu yuruyuste 🙂 Gorulmesi gereken bir diger yer El Capitan, Half Dome ve three brothers kayaliklari. Tunnel View’deki manzara harika. Tum vadiyi tepeden gorebilirsiniz. Yola Yosemite Village’a dogru devam ederken buyuk selaleler sagli sollu yol boyunca goruluyor ama dedigim gibi biz cok cok az su gorebildik.

Yosemite Village yakinlarindaki, parkin en eski oteli olan Ahwahnee oteli de gormeden gecmemek lazim. Restoraninda yemek yiyebilir ya da barinda birseyler icebilirsiniz. Otelin cok yakinindaki derede suya girip serinleyebilirsiniz. Biz bu aktiviteleri yaptiktan sonra rotamizi Tenaya Lake olarak belirledik. Yaklasik 1 saat araba kullanimi ile ulasilabiliyor, uzak ama manzara ve golun buz gibi suyu herseye deger. Tum bunlari yaptiktan sonra gunes batarken geri donus yokuna koyulduk, otele uzunca bir yolumuz vardi. Hava iyice kararip herkesin uykusu geldiginde ancak varabildik otele. Ertesi gun rotamiz Glacier Point oldu. Yine otele 1 saatlik araba kullanimi mesafesindeki bu nokta parkta araba ile ulasilabilecek en yuksek noktalardan biri. Tabiki manzara da harika. Burda manzarayi izleyip kisa yuruyusler yapmak mumkun. Kucuk marketten dondurma ve su ihtiyacinizi da karsilayabilirsiniz 🙂

Yosemite’de 2 gunde bu aktiviteleri yaptiktan sonra Los Angeles’e devam ettik. 5 saatlik uzun bir yolculuk. Yol ustundeki sehirlerde yemek molasi verecek yerler var. Kaliforniya’nin tarla manzaralari esliginde Los Angeles’a ulastik. 2 gece arkadaslarimiza misafir olduk ve Los Angeles’ta oranin yerlisi gibi gezmeye calistik 🙂 Griffith Park Observatory Los Angeles manzarasi gormek icin guzel, Melrose Place kafeleriyle canli hareketli, bizim gibi daha cok plajlarda vakit gecirmek istiyorsaniz Venice beach guzel, denize girip dalgalarla bogusabilir veya uzun bir sahil seridi boyunca yuruyebilir birseyler yiyip icebilirsiniz. Abbot Kinney caddesi butikleri, kafe ve restoranlariyla oldukca gozde, Venice beachten de yuruyerek gidilebiliyor. Kahve severlere Abbot Kinney uzerindeki Inteligentsia’yi tavsiye ederim. Bir diger plaj alternatifi Laguna beach, fakat biz oraya San Diego’ya hareket ettigimiz gun ugradik cunku Los Angeles’a biraz uzak. Laguna beach’te de yine plajda vakit gecirmek yuzmek kumda oynamak mumkun. Kasaba olarak da oldukca sevimli. Bir suru magaza, kafe ve restoran mevcut.

Gelelim San Diego’ya… Ilk Kaliforniya gezimizde vakit darligindan ugrayamadigimiz ama aklimizda kalan herkesin anlata anlata bitiremedigi San Diego. Gezimizin en uzun kismini oraya ayirdik 3 gun 3 gece doya doya gezdik ve gercekten anlatildigi kadar yasanilasi bir yer oldugunu gorduk. Otelimiz (Best Western) La Jolla’daydi orayi tercih ettik cunku bircok guzel plaja yakin. Bir diger alternatif de Coronado adasinda kalmak olabilir ya da Mission beach ile Pacific beach arasinda sahil boyunca gordugumuz kiralik evlerden birinde. La Jolla’dan memnun kaldik cunku aksamlari da yemek icin bircok guzel alternatif var. Sevimli bir sahil kasabasi. Ayni zamanda foklara da ev sahipligi yaptigi icin oldukca ilginc, tabi biraz kokulu ama alisiyor insan.  Sabah saatlerinde sahile indiginizde hem denizde yuzen foklari hem de onlara eslik eden yuzucu ve surfculeri goruyorsunuz. Bu bolge su sporlari acisindan oldukca gelismis kayak, kano, kurek, dalis ne isterseniz var. Biz malesef 2 cocukla her ne kadar istesek de dalis yapamadik. Bence gorulmesi gereken plajlar La Jolla Cove, Sunset Cliffs, Coronado, Windansea, Del Mar, Mission beach ve Pacific beach. Hepsi sonucta beach ama herbirinin ayri guzellikleri var.

La Jolla Cove’da foklar, Sunset Cliffs’te mukemmel gunbatimi ve surfculer, Coronado’da upuzun bir plaj ve sahil boyunca guzel evler ve tabiki meshur Coronado oteli ve kafeler, Windansea’de yine surfculer, Del Mar’da upuzun bir plaj yuruyusu ve dalgalarla bogusma, Mission beach’ten Pacific beach’e sahil boyunca yuruyurus yolu okyanusu izleyerek pusetleri surme, kosma imkani ve sahildeki kiralik yazlik evlerdeki enteresan gunduz partilerine sahit olmak 🙂 Pacific beach’te denize uzanan tahta devasa iskele ve iskele uzerindeki evler. Her biri ayri ayri gormeye deger. Restoranlara gelecek olursak bu gezimizde bol bol Yelp’ten yararlandik. Amerika’da foursquare’den daha yaygin kullaniliyor ve yardimci oluyor restoran seciminde. Hic hayal kirikligina ugramadik diyebilirim. La Jolla’da aksam yemegi icin Hake restoran cok guzeldi, bizim gibi akdeniz mutfagi severler icin harika deniz mahsulleri var. Yine aksam veya oglen icin italyan mutfagi sevenler icin Piatti harika. Kocaman bir agacin golgesinde oglen sicaginda bahcede oturup yemeginizi yiyebilirsiniz.

Old town’da bircok meksika restorani mevcut biz aksam uzeri gidip cok kisa etrafta dolasabildik ve sonra yemege oturduk. Old town’a belki daha fazla vakit ayrilabilir. Gunduzleri cok sicak oldugu icin plajlarda olmayi tercih ettik biz. Old town’da Fred’s mexican cafe’de yedik margarita ile baslayip, fajita ve tacolarla devam edip churro ile bitirebilirsiniz yemegi 🙂 San Diego’dan bahsedip de hayvanat bahcesinden bahsetmemek olmaz, hernekadar hayvanat bahceleri beni huzunlendirse de gidip gorduk. Nispeten dogal ortamlari saglandigi icin hayvanlar iyi bakiliyor ve mutlu gorunuyorlar. Ama tabi San Diego sicaginda bir kutup ayisi ya da kutup geyigi gormek ne kadar dogalsa. Yine de hayatinizda gormediginiz ve goremeyeceginiz hayvanlara ev sahipligi yapiyor. Yaklasik 2 saat gecirdikten sonra sicak da bastirinca ordan ciktik civarda yemek icin yer ararken bir pub bulduk, gayet guzel gorunen ve yelp puani baya yuksek olan Urban Mo’s pub’a oturduk. Yemek ismarladiktan sonra gay bar oldugunu anladigimiz mekan 2 cocuklu bir aile gormeye alisik olmasa da hamburgerler guzeldi ve ortamda da bir gariplik yoktu 🙂 Bir aksam orada yasayan bir arkadaslarimiz bizi Pacific coast grill’e davet etti hemen plajin uzerindeki mekanin acik havasinda oturup gunes batisini izlemek harika. Ayrica yine deniz mahsullerine doyacaginiz cok hos bir mekan.

Sozu bitirirken San Diego’nun bende Sydney’i cagristirdigini soylemeden edemeyecegim. Rahat yasam tarzi, okyanus plajlari, deli gibi dalgalari ve surfculeriyle beni baya etkiledi. Tekrar tekrar ziyarat edilebilecek bir sehir.

Defne

Avustralya maceramızın 3. ayağı olan Whitsundays, Cairns’den kiralık aracımıza atlayıp Airlie beach’e doğru yola koyulmamızla başladı. Yolun uzun olacağını biliyorduk ama beklediğimizden de uzun sürdü, çocuklar için bol bol mola vererek 9 saatlik bir sürüş sonunda varabildik. Öğle yemeği için yol üzerinde, tam yarı yolda olan Townsville’de durduk. Yol boyunca genel olarak şeker kamışı tarlalarından ve çiftliklerden başkaca pek birşey yok. Airlie beach’e vardığımızda hava kararmış, akşam yemeği saati geçmiş ve bizde de pek hal kalmamıştı. 4 gün boyunca kalacağımız Airlie Summit apartments’ı bulup hemen yerleşmeye koyulduk. Otel yerine apartta kalmak 3 yetişkin 2 çocuk için oldukça rahat bir konaklama sağladı bize, hele de karavandan sonra.

İlk günümüzün sabahında uyanıp Airlie beach sahiline indik. Ufak bir sahil kasabası olmasına rağmen tüm Whitsundays’e ulaşım buradan kalkan tekneler ve feribotlar ile sağlandığı için oldukça turistik. Whitsundays bölgesi 74 tane adadan oluşuyor. Great Barrier Reef’e ve olağanüstü doğa oluşumlarına yakın olması sebebiyle de çok popüler. Adaların bazılarında konaklama mümkün ama biz Airlie beach’te kalıp adaları günübirlik turlarla gezmeyi tercih ettik. Günübirlik turlar ya da sadece feribot ile ulaşım bile malesef oldukça pahalı. Kişi başı 50 dolar sadece feribot ulaşımına vermek gerekiyor. Kasaba merkezinde genel olarak tüm aktivitelere ilişkin bilgi alınabilecek tur şirketleri var, aklınıza gelebilecek ya da gelemeyecek her türlü aktivite mümkün. Biz 4 günün 2sini ada turlarına, birini hem dalış hem Whitehaven beach gezisine, 1 günü de Airlie beach’e ayırdık. 74 tane adanın tamamını gezmek tabiki de feribotla pek mümkün değil. Eğer bizim gibi Airlie beach’te kalıyorsanız Abel Point’ten kalkan feribotları kullanabilirsiniz.

Biz ilk gün öğleden sonra Daydream island’a gittik. Ufacık sevimli bir ada, üzerinde bir resort var, plaj ve havuzu kullanabiliyorsunuz. Plaj tamamen kırık mercan parçalarıyla kaplı. Henüz ince beyaz kuma dönüşümünü tamamlamamış bu sebeple de ayağa batıyor yürümek zor. Deniz de yine çok berrak değil ama resortta bulunan köpekbalığı ve stingray yaşam alanı çocukların baya ilgisini çekiyor. Dinlenmek için güzel sakin bir ada. İkinci günün sabahında 1,5 saatlik Great Barrier Reef deniz uçağı turuna katıldık. Kesinlikle yaşanması gereken bir tecrübeydi. Çünkü reefi ve olağanüstü doğa oluşumlarını görmek için tepeden kuşbakışı bakmak şart. Ayrıca çok meşhur Heart Reef’de tam olarak burada ve pilotlar tam görülecek şekilde üzerinden geçiyorlar.

Tur sonrasında günümüzü Airlie beach’te geçirdik. Airlie kasabasının sahilinde lagoon denen yapay plajda (aslında havuz ama kesinlikle gerçek bir plaj gibi) vakit geçirdik. Çocuklar için ideal. Daha sonra da kasabadaki dükkanları gezdik. Sahildeki Meksika restoranı akşam yemeklerimizin vazgeçilmezi oldu.  Ertesi gün dalış ve Whitehaven beach turuna katılmak için erkenden kalktık. Teknemiz beklediğimizden ufaktı. Aslında Kaş’ta ya da Bodrum’da dalışa gittiğimiz herhangi bir tekneden farkı yoktu. Oldukça da kalabalıktı ama rahat ettik. Tekne ve dalış ekibi Yeni Zelanda’lı ve oldukça eğlenceli tiplerdi. Tur katılımcıları genelde avrupa ve amerika’dan tatile gelenlerden oluşuyordu. Dalış noktasına varmak 1 saat kadar sürdü, yaptığımız dalış, su çok bulanık olduğu için çok keyifli değildi ama 3,5 yaşındaki oğlumuz için ilk kez dalış kıyafeti ve palet giymek tabi oldukça büyük bir deneyimdi çok da hoşuna gitti. Ufaklık da ancak simitiyle yüzmekle yetindi.

Teknede yenen öğlen yemeği sonrasında Whitehaven beach’e hareket ettik. Hayatımda gördüğüm en ama en değişik plaj oluşumu orada gördüm. İnternette görüp görüp hayran kaldığım beyaz ötesi kumsalı görmek üzere teknemiz kıyıya yanaştı. Önce zodiac ile kıyıya çıktık. Daha sonra 30 dakikalık bir yürüyüş ile Whitehaven beach’e tepeden bakan bir noktaya çıktık ve sonra da 15 dakika daha yürüyerek kumsala ulaştık. Kumsal çok geniş bir alan. Turla gidince sadece 1 saatimiz vardı ve yürüyebildiğimiz kadar yürüyüp fotoğraf çektik. Suyun içinde yavru köpekbalıkları ve stingrayler ayağınızın dibinde dolanıyor. Biraz tedirgin edici olsa da değişik bir deneyim. Yorucu ama güzel bir gün sonunda teknemize binip Airlie’ye geri döndük.

Muhteşem bir gün batımı manzarasında karaya ayak bastık 🙂

 Ertesi gün yani son günümüzde Abel Point’ten feribot ile Hamilton island’a gittik. Daydream’e göre daha büyük bir ada, limandaki kafelerde birşeyler yiyip vakit geçirebilirsiniz. Adada ulaşım için ringler (yani sürekli turlayan otobüsler) var onlardan birine atlayıp bir Resorta gidebilir ve plajda vakit geçirebilirsiniz. Plajda sadece yan gelip yatabilir, yürüyüş yapıp fotoğraf çekebilir ya da her türlü su sporunu yapabilirsiniz. Biz tüm günümüzü Hamilton’da geçirdik.

Whitsundays ile ilgili dikkatimizi çeken bir diğer konu da bizdeki güvercin gibi ortalıkta Kakatu denen bir tür papağanın bulunması. Oldukça da insancıllar ve yemeğinize hemen ortak oluyorlar. Ama beslememek gerektiğine dair her yerde de uyarılar var.

Whitsundays’de geçirdiğimiz yoğun 4 günün ardından Sydney’e Hamilton island’daki havaalanından kalkan direk uçuş ile döndük. 

Eğer bir gün tekrar Avustralya’ya gidecek olursak Melbourne, Tasmanya ve yeni Zelanda’yı görmek üzere listemize koyarak ayrıldık oralardan 🙂

Defne

Balkanlara bir tatil uzun zamandır ilgimi çekiyordu. Özellikle Dubrovnik’in son yıllarda adını sıkça duyuyordum ve internetteki fotoğraflar da oldukça ilgi çekici görünüyordu. Daha sonra oralara giden birkaç arkadaşımızdan da olumlu görüşler alınca hadi biz de bir gezi planlayalım dedik.

Zamanlama olarak mayıs ortasını seçmek her ne kadar çok isabetli olmadıysa da gezimiz oldukça renkliydi. Genel olarak memnun kaldık. Ama sanırım haziran başından itibaren gitmek daha uygun. Biz turumuzu Podgorica’ya uçup, oradan araba kiralayıp 1 hafta araba ile gezecek şekilde planladık. Mesafeler genel olarak yakın. Yanımızda 2 yaşında oğlumuzun da olduğu düşünülürse bizim gezimiz nispeten çocukla yapılabilecek aktivitelerle sınırlıydı ama elimizden geleni yaptık 🙂

Herşeyden önce 7 gün içinde 4 farklı otelde kalarak sınırları oldukça zorladık. O civarda 1 hafta içinde görebileceğimiz her yeri gördük. Tekrar ve daha detaylı bir balkan turu yapmak ister miyim isterim, bu sefer karavanla olsun ama 🙂

Neyse gezimize dönecek olursak, ilk gün Podgorica’ya varıp arabamızı aldıktan sonra hemen ilk kalacağımız kasaba olan Budva’ya doğru yola koyulduk, yaklaşık 45 dk’lık araba sürüş mesafesinde olan Budva’ya ulaşana kadar sahilde birkaç farklı kasabaya da uğradık. Henüz öğlen olduğu ve hava da çok sıcak olduğu için biz ilk önce Petrovac’a uğradık, orada yaklaşık 1 saat gezindik, küçük sevimli bir kasaba, plajı, balıkçı kayıklarının olduğu bir limanı ve şirin balık restoranları var, bizim Kalkan’a benziyor diyebilirim.

Petrovac’tan sonra Sveti Stefan’a uğradık. Orası da oldukça güzel bir yer ama plaj dışında pek birşey vaad etmiyor çünkü aslında çok güzel olan minik ada tamamen özel bir otele ait, giriş yasak, sadece orada kalanlar girebiliyor. Siz sadece gidip plajda vakit geçirip manzarayı izliyorsunuz. Orada da biraz vakit geçirdikten sonra Budva’ya gittik ve kalacağımız apartı bulduk. (www.villaapia.com ) Apartta kalmak çocukla gerçekten çok daha rahat oluyor, bizim apartımız da oldukça konforluydu, hizmet gayet iyiydi ve old town’a 2 dk yürüme mesafesindeydi. Akıam üstü old town’un dar sokaklarında yürümek ve apart sahibinin tavsiye ettiği balık restoranında yemek yemek çok keyifliydi. Henüz sezon tam başlamadığı için ortalık sakindi diyebilirim eminim yazın çok kalabalık oluyordur. Bu bölgede bol bol taze deniz mahsulü yiyebilirsiniz, birçok farklı çeşit risotto deneyebilirsiniz.

Aksam yemek sonrasında sahil boyunca marinada yürümek ve tabi ki dondurma yemek de ayrı bir keyif. Bu tatil boyunca günde 1-2-3 kere dondurma yediğimiz oldu, gerçekten dondurmalar çeşit çeşit ve çok güzeldi. Budva’da 2 gece kaldık. Ertesi gün hava baya bozdu ve neredeyse tüm gün yağmur yağdı, biz de genel olarak yağmurun dindiği saatlerde dışarıda gezip diğer zamanlarda kafelerde ve restoranlarda vakit geçirmeye çalıştık, öğleden sonra arabaya atlayıp Tivat’a ve Kotor’a gittik kısa bir tur yapıp Budva’ya geri döndük . Apartta kalmak yine işimize yaradı çünkü geniş bir mekan olunca vakit geçirmek de daha kolay oldu. Bizim ege sahillerine benzeyen bu yörede bol bol sebze meyve bulmak mümkün, bizim gittiğimiz zaman çilek zamanı olduğu ve benim de en sevdiğim meyvalardan olduğu için kilo kilo çilek yedik diyebilirim 🙂 Kafe ve restoran çeşitliliği de oldukça fazla, her öğün için güzel birşeyler yiyebileceğiniz güzel mekanlar bulmak mümkün. Hatta yaz akşamlarında oldukça da eğlenceli olacağını düğünüyorum, Montenegro’nun açık hava diskosu diye bahsediliyordu Budva’dan 🙂

Gezimizin bir sonraki durak noktası Dubrovnik’ti. 3. günümüzün sabahı kahvaltı sonrasında yola koyulduk Budva-Dubrovnik arası duraklamalarla 4 saat kadar sürdü. Bu arada Budva-Tivat-Kotor rotasını izleyerek burnu tamamen araba ile dolaştık, vaktiniz varsa gerçekten keyifli, yolu uzatıyor ama çok keyifli ve manzaralı bir yol, tavsiye ederim. Bir de Montenegro-Hırvatistan kara sınırında pasaport kontrolünden geçmek gerektiği düğünülürse ve eğer yüksek sezonda seyahat edecekseniz ona göre vaktinizi ayarlayın çünkü uzun kuyruklar beklemek gerekebiliyormuş, biz 15 dk’lık bir bekleme ile geçtik sınırdan. Dubrovnik’e öğlen saatlerinde vardık, apartın sahibi ile kararlaştırdığımız noktada buluştuk ve arabayı gösterdiği yere park ettikten sonra elimizde bavullar, puset ve çocukla Dubrovnik tepelerindeki apartımıza kısa bir yürüyüş sonrasında ulaşmayı başardık.

Apartımız eski taş bir evin çatı katıydı, manzarasına diyecek yoktu, gerçekten tepeden olduğu gibi old town’a bakiyordu ama biz yine de çok memnun kalmadık çünkü old town’a 10 dk yürüme mesafesinde olduğu bilgisiyle burayı tercih etmiştik. Halbuki bu etabın ilk bölümünün 50 tane merdiven basamağı ve sonrasının da yokuş aşağı iniş –yani bu da demek oluyor ki dönüş de yokuş yukarı tırmanış- olduğundan haberimiz yoktu. Fiyat performans karşılaştırması yapacak olursak daha pahalı bir fiyata hemen old town’un yakınında başka bir otel ya da apartta kalmak daha mantıklı olabilirdi. Tabi biz aslında öncelikli olarak araba park yeri olan apartlara bakmıştık çünkü herkes park yeri sıkıntısı var yer bulsan da çok pahalı demişti -bundandır ki daha ziyade motorsiklete biniyor insanlar- bizim de gözümüz korkmuştu ama biz yüksek sezonda gitmediğimiz için çok da park yeri sıkıntısı yok gibiydi. Dubrovnik yokuşlarında biraz yorulmuş olsak da Dubrovnik’i ben çok sevdim 🙂 Gerçekten çok güzel, dar sokakları, iyi korunmuş binaları, dükkanları, kafeleri ve restoranlarıyla çok hoş bir yer. 2 gün rahatlıkla vakit geçirilebilir.

Kale duvarlarında kesinlikle yürünmeli manzaralar muhteşem. Bir diğer tavsiyem de teleferikle tepeye çıkmak. Ya sabah kahvaltısı için ya da akşam gün batımı saatinde. Manzara yine muhteşem. Biz 3 gün planlamıştık Dubrovnik’te ama son günümüzü iptal etmeye karar verdik hem hava hafif yağmurlandı hem de biz 2 günde her yeri gezdik bitirdik. Eğer 3 gün kalıyorsanız hava da güzelse biraz daha kuzeye çıkıp feribotla adalara geçebilirsiniz. Biz hava dolayısıyla yapmadık. Bir sonraki durağımız olan Kotor’a devam etmeye karar verdik. Kotor yine Montenegro’daki sevimli kasabalardan biri. Dubrovnik Kotor arasında birkaç başka kasaba daha var uğrayabileceğiniz. Biz mesela Cavtat’a uğradık sevimli bir sahil kasabası orada öğle yemeği yedik, gerçekten çok hoş restoranlar var. Daha sonra da bir broşürde gördüğümüz Konavle bölgesine uğradık, tam Hırvatistan-Montenegro sınırındaki bu şarap bölgesinde turların da mutlaka uğradığı yöresel restoranlar ve mekanlar var. Biz Konavoski Dvori’ye uğradık, dere boyunca, ağaçlıklı, değirmenlerin de olduğu sevimli bir mekandı, doğada biraz vakit geçirmek isterseniz güzel bir yer.

Daha sonra sınırı geçip Herceg-Novi’ye uğradık orası da yine dar sokakları ve kafeleriyle sevimli bir yer. Daha sonra da kendimizi yorgun argın Kotor’daki otelimize attık. Otelimiz tam old town’un içinde oldukça güzel bir oteldi, çok kalabalık olmadığı için de özel ilgi gördük çok memnun kaldık tavsiye ederim :)(www.hotelmontecristo.co.me ), hemen altındaki restoran gayet şık ve leziz yemekler sunuyor. İlk akşam o yorgunlukla zaten başka restoran arayacak halimiz de olmadığından otelin güzel bir restoranının olmasına çok sevindik. Gezimizin son 3 gününde hava hep güzeldi giderek daha da ısındı. 2 gün Kotor’daydık. Old town’un sokaklarında gezindik, bir gün Perast’a gidip oradan tekne ile üzerinde sadece 1 kilise olan ufak bir adaya geçtik, genel olarak da bol bol yedik içtik 🙂

Kotor’daki tarihi kaleye zorlu bir yamaç yürüyüşü ile çıkılabiliyor ama tabi biz çocukla o yollara hiç girmedik. Kotor’un marinası boyunca yürüyebilir, limana giren çıkan büyük tur gemilerini izleyebilirsiniz. Kotor’daki 2 günün sonunda yani gezimizin son gününde tekrar Budva’da kalmaya karar verdik ama bu sefer herşey dahil olan plajlı bir otelde. Yine yüksek sezon olmadığı için son dakika değişiklikleri yapabildik gezimizde ve hotel Iberostar Bellevue’da kaldık. Hizmet, yemekler, oda, plaj gayet güzeldi. En azından son gün biraz dinlenip ertesi gün de Türkiye’ye geri döndük. Biraz yorgun ama bolca güzel anıyla ve fotoğrafla 🙂

Genel bilgiler: Bizim gittiğimiz tarihte henüz Montenegro da Hırvatistan da avrupa birliği üyesi ülkeler değil. İkisi de Türklere vize uygulamıyor hem bu sebeple hem de yakın olduğu için tercih edilen tatil noktalarından. Biz bile yüksek sezon olmadığı halde her gittiğimiz kasabada Türklerle karşılaştık. Montenegro’da para birimi euro, Hırvatistan’da ise kendi paralarını kullanıyorlar. Her iki ülke de oldukça medeni, trafik çok düzgün işliyor, yayalara saygılılar, ingilizce oldukça yaygın kullanılıyor. Bu arada kendi dilleri de rusçaya çok benziyor eğer rusça biliyorsanız çat pat anlaşmak mümkün. Sahil boyunca ege kültürünü andırıyor, zeytinyağı, şarap, deniz mahsülü bol. insanlar genel olarak sevimli ve yardım severdi. Henüz sezon başı olduğu için belki de, gittiğimiz her yerde çok iyi servis aldık.

Defne