Gezi Yaptık

Balkanlara bir tatil uzun zamandır ilgimi çekiyordu. Özellikle Dubrovnik’in son yıllarda adını sıkça duyuyordum ve internetteki fotoğraflar da oldukça ilgi çekici görünüyordu. Daha sonra oralara giden birkaç arkadaşımızdan da olumlu görüşler alınca hadi biz de bir gezi planlayalım dedik.

Zamanlama olarak mayıs ortasını seçmek her ne kadar çok isabetli olmadıysa da gezimiz oldukça renkliydi. Genel olarak memnun kaldık. Ama sanırım haziran başından itibaren gitmek daha uygun. Biz turumuzu Podgorica’ya uçup, oradan araba kiralayıp 1 hafta araba ile gezecek şekilde planladık. Mesafeler genel olarak yakın. Yanımızda 2 yaşında oğlumuzun da olduğu düşünülürse bizim gezimiz nispeten çocukla yapılabilecek aktivitelerle sınırlıydı ama elimizden geleni yaptık 🙂

Herşeyden önce 7 gün içinde 4 farklı otelde kalarak sınırları oldukça zorladık. O civarda 1 hafta içinde görebileceğimiz her yeri gördük. Tekrar ve daha detaylı bir balkan turu yapmak ister miyim isterim, bu sefer karavanla olsun ama 🙂

Neyse gezimize dönecek olursak, ilk gün Podgorica’ya varıp arabamızı aldıktan sonra hemen ilk kalacağımız kasaba olan Budva’ya doğru yola koyulduk, yaklaşık 45 dk’lık araba sürüş mesafesinde olan Budva’ya ulaşana kadar sahilde birkaç farklı kasabaya da uğradık. Henüz öğlen olduğu ve hava da çok sıcak olduğu için biz ilk önce Petrovac’a uğradık, orada yaklaşık 1 saat gezindik, küçük sevimli bir kasaba, plajı, balıkçı kayıklarının olduğu bir limanı ve şirin balık restoranları var, bizim Kalkan’a benziyor diyebilirim.

Petrovac’tan sonra Sveti Stefan’a uğradık. Orası da oldukça güzel bir yer ama plaj dışında pek birşey vaad etmiyor çünkü aslında çok güzel olan minik ada tamamen özel bir otele ait, giriş yasak, sadece orada kalanlar girebiliyor. Siz sadece gidip plajda vakit geçirip manzarayı izliyorsunuz. Orada da biraz vakit geçirdikten sonra Budva’ya gittik ve kalacağımız apartı bulduk. (www.villaapia.com ) Apartta kalmak çocukla gerçekten çok daha rahat oluyor, bizim apartımız da oldukça konforluydu, hizmet gayet iyiydi ve old town’a 2 dk yürüme mesafesindeydi. Akıam üstü old town’un dar sokaklarında yürümek ve apart sahibinin tavsiye ettiği balık restoranında yemek yemek çok keyifliydi. Henüz sezon tam başlamadığı için ortalık sakindi diyebilirim eminim yazın çok kalabalık oluyordur. Bu bölgede bol bol taze deniz mahsulü yiyebilirsiniz, birçok farklı çeşit risotto deneyebilirsiniz.

Aksam yemek sonrasında sahil boyunca marinada yürümek ve tabi ki dondurma yemek de ayrı bir keyif. Bu tatil boyunca günde 1-2-3 kere dondurma yediğimiz oldu, gerçekten dondurmalar çeşit çeşit ve çok güzeldi. Budva’da 2 gece kaldık. Ertesi gün hava baya bozdu ve neredeyse tüm gün yağmur yağdı, biz de genel olarak yağmurun dindiği saatlerde dışarıda gezip diğer zamanlarda kafelerde ve restoranlarda vakit geçirmeye çalıştık, öğleden sonra arabaya atlayıp Tivat’a ve Kotor’a gittik kısa bir tur yapıp Budva’ya geri döndük . Apartta kalmak yine işimize yaradı çünkü geniş bir mekan olunca vakit geçirmek de daha kolay oldu. Bizim ege sahillerine benzeyen bu yörede bol bol sebze meyve bulmak mümkün, bizim gittiğimiz zaman çilek zamanı olduğu ve benim de en sevdiğim meyvalardan olduğu için kilo kilo çilek yedik diyebilirim 🙂 Kafe ve restoran çeşitliliği de oldukça fazla, her öğün için güzel birşeyler yiyebileceğiniz güzel mekanlar bulmak mümkün. Hatta yaz akşamlarında oldukça da eğlenceli olacağını düğünüyorum, Montenegro’nun açık hava diskosu diye bahsediliyordu Budva’dan 🙂

Gezimizin bir sonraki durak noktası Dubrovnik’ti. 3. günümüzün sabahı kahvaltı sonrasında yola koyulduk Budva-Dubrovnik arası duraklamalarla 4 saat kadar sürdü. Bu arada Budva-Tivat-Kotor rotasını izleyerek burnu tamamen araba ile dolaştık, vaktiniz varsa gerçekten keyifli, yolu uzatıyor ama çok keyifli ve manzaralı bir yol, tavsiye ederim. Bir de Montenegro-Hırvatistan kara sınırında pasaport kontrolünden geçmek gerektiği düğünülürse ve eğer yüksek sezonda seyahat edecekseniz ona göre vaktinizi ayarlayın çünkü uzun kuyruklar beklemek gerekebiliyormuş, biz 15 dk’lık bir bekleme ile geçtik sınırdan. Dubrovnik’e öğlen saatlerinde vardık, apartın sahibi ile kararlaştırdığımız noktada buluştuk ve arabayı gösterdiği yere park ettikten sonra elimizde bavullar, puset ve çocukla Dubrovnik tepelerindeki apartımıza kısa bir yürüyüş sonrasında ulaşmayı başardık.

Apartımız eski taş bir evin çatı katıydı, manzarasına diyecek yoktu, gerçekten tepeden olduğu gibi old town’a bakiyordu ama biz yine de çok memnun kalmadık çünkü old town’a 10 dk yürüme mesafesinde olduğu bilgisiyle burayı tercih etmiştik. Halbuki bu etabın ilk bölümünün 50 tane merdiven basamağı ve sonrasının da yokuş aşağı iniş –yani bu da demek oluyor ki dönüş de yokuş yukarı tırmanış- olduğundan haberimiz yoktu. Fiyat performans karşılaştırması yapacak olursak daha pahalı bir fiyata hemen old town’un yakınında başka bir otel ya da apartta kalmak daha mantıklı olabilirdi. Tabi biz aslında öncelikli olarak araba park yeri olan apartlara bakmıştık çünkü herkes park yeri sıkıntısı var yer bulsan da çok pahalı demişti -bundandır ki daha ziyade motorsiklete biniyor insanlar- bizim de gözümüz korkmuştu ama biz yüksek sezonda gitmediğimiz için çok da park yeri sıkıntısı yok gibiydi. Dubrovnik yokuşlarında biraz yorulmuş olsak da Dubrovnik’i ben çok sevdim 🙂 Gerçekten çok güzel, dar sokakları, iyi korunmuş binaları, dükkanları, kafeleri ve restoranlarıyla çok hoş bir yer. 2 gün rahatlıkla vakit geçirilebilir.

Kale duvarlarında kesinlikle yürünmeli manzaralar muhteşem. Bir diğer tavsiyem de teleferikle tepeye çıkmak. Ya sabah kahvaltısı için ya da akşam gün batımı saatinde. Manzara yine muhteşem. Biz 3 gün planlamıştık Dubrovnik’te ama son günümüzü iptal etmeye karar verdik hem hava hafif yağmurlandı hem de biz 2 günde her yeri gezdik bitirdik. Eğer 3 gün kalıyorsanız hava da güzelse biraz daha kuzeye çıkıp feribotla adalara geçebilirsiniz. Biz hava dolayısıyla yapmadık. Bir sonraki durağımız olan Kotor’a devam etmeye karar verdik. Kotor yine Montenegro’daki sevimli kasabalardan biri. Dubrovnik Kotor arasında birkaç başka kasaba daha var uğrayabileceğiniz. Biz mesela Cavtat’a uğradık sevimli bir sahil kasabası orada öğle yemeği yedik, gerçekten çok hoş restoranlar var. Daha sonra da bir broşürde gördüğümüz Konavle bölgesine uğradık, tam Hırvatistan-Montenegro sınırındaki bu şarap bölgesinde turların da mutlaka uğradığı yöresel restoranlar ve mekanlar var. Biz Konavoski Dvori’ye uğradık, dere boyunca, ağaçlıklı, değirmenlerin de olduğu sevimli bir mekandı, doğada biraz vakit geçirmek isterseniz güzel bir yer.

Daha sonra sınırı geçip Herceg-Novi’ye uğradık orası da yine dar sokakları ve kafeleriyle sevimli bir yer. Daha sonra da kendimizi yorgun argın Kotor’daki otelimize attık. Otelimiz tam old town’un içinde oldukça güzel bir oteldi, çok kalabalık olmadığı için de özel ilgi gördük çok memnun kaldık tavsiye ederim :)(www.hotelmontecristo.co.me ), hemen altındaki restoran gayet şık ve leziz yemekler sunuyor. İlk akşam o yorgunlukla zaten başka restoran arayacak halimiz de olmadığından otelin güzel bir restoranının olmasına çok sevindik. Gezimizin son 3 gününde hava hep güzeldi giderek daha da ısındı. 2 gün Kotor’daydık. Old town’un sokaklarında gezindik, bir gün Perast’a gidip oradan tekne ile üzerinde sadece 1 kilise olan ufak bir adaya geçtik, genel olarak da bol bol yedik içtik 🙂

Kotor’daki tarihi kaleye zorlu bir yamaç yürüyüşü ile çıkılabiliyor ama tabi biz çocukla o yollara hiç girmedik. Kotor’un marinası boyunca yürüyebilir, limana giren çıkan büyük tur gemilerini izleyebilirsiniz. Kotor’daki 2 günün sonunda yani gezimizin son gününde tekrar Budva’da kalmaya karar verdik ama bu sefer herşey dahil olan plajlı bir otelde. Yine yüksek sezon olmadığı için son dakika değişiklikleri yapabildik gezimizde ve hotel Iberostar Bellevue’da kaldık. Hizmet, yemekler, oda, plaj gayet güzeldi. En azından son gün biraz dinlenip ertesi gün de Türkiye’ye geri döndük. Biraz yorgun ama bolca güzel anıyla ve fotoğrafla 🙂

Genel bilgiler: Bizim gittiğimiz tarihte henüz Montenegro da Hırvatistan da avrupa birliği üyesi ülkeler değil. İkisi de Türklere vize uygulamıyor hem bu sebeple hem de yakın olduğu için tercih edilen tatil noktalarından. Biz bile yüksek sezon olmadığı halde her gittiğimiz kasabada Türklerle karşılaştık. Montenegro’da para birimi euro, Hırvatistan’da ise kendi paralarını kullanıyorlar. Her iki ülke de oldukça medeni, trafik çok düzgün işliyor, yayalara saygılılar, ingilizce oldukça yaygın kullanılıyor. Bu arada kendi dilleri de rusçaya çok benziyor eğer rusça biliyorsanız çat pat anlaşmak mümkün. Sahil boyunca ege kültürünü andırıyor, zeytinyağı, şarap, deniz mahsülü bol. insanlar genel olarak sevimli ve yardım severdi. Henüz sezon başı olduğu için belki de, gittiğimiz her yerde çok iyi servis aldık.

Defne

Ankara-Eskişehir arası yüksek hızlı tren seferleri başladığından beri aklımızda günübirlik bir seyahat vardı, yazın son sonbaharın ilk günlerini fırsat bilip bu geziyi gerçekleştirdik.

Arkadağlarımızdan bolca tavsiye aldık, her zamanki gibi en çok da nerede ne yenir konusunda 🙂 Her ne kadar listeyi tamamlayamasak da sonraki seferlerde değerlendirmek üzere sizlerle de paylaşacağım.

Eskişehir’le ilgili kafamda güzel bir imaj vardı ama bu gezi sonrasında o imajın da ötesinde çok hoş bir şehir olduğunu gördüm. şehircilik anlamında bence örnek teşkil ediyor. Keşke Ankara’da bir çay, akarsu, ırmak, su birikintisi olsaydı…Ya da olan su birikintisinin yanında olsaydı yerleşim mesala Mogan gölü…

Neyse keşkeleri bırakıp Eskişehir’e dönersek gerçekten hoş, avrupai, gezilesi bir yer. Biz sabah 2 aile (4 yetişkin ve 2 çocuk) sabah 9 trenine bindik, 1,5 saatlik tren yolculuğu çok rahat ve keyifli geçti. Şansımıza hava da çok güzeldi. Trende dayanamayıp bol bol yediğimiz için Eskişehir’de kahvaltı edecek yerimiz kalmamıştı. Biz de turistik gezimize en meşhur yerlerinden biri olan Odunpazarı ile başladık. Tren garından taksi ile 5-10 dk’lık mesafede. Saat erken olduğu için ilk gittiğimizde pek kalabalık değildi. Sokak aralarında yürüyüp, lüle taşından hediyelikler satan dükkanlara göz attık.

Sonra Osmanlı konağına kadar yürüdük ve biraz Kurşunlu cami külliyesinde vakit geçirdik. Odunpazarı çok güzel restore edilmiş ve edilmeye devam diyor, evler rengarenk, sokaklar sempatik. Biz o civarda yaklaşık 1,5-2 saat vakit geçirdik, o arada öğlen oldu ve öğlen yemeğinde çibörek yemeye karar verdik, tam da tavsiye edilen çibörekçilerden Kırım evi’nin yakınlarındaydık ve orada yedik. Gayet güzeldi kıymalısı tavsiye edilir, tabi çok yağlı olduğunu da belirteyim. Bir diğer yemek alternatifi balaban köfteydi ama biz çibörekle doyduğumuz için yiyemedik. İsteyenler Abdülselam’da yiyebilirler http://www.balabankebap.com.tr/AbdusselamBalaban.aspx”

Yemek sonrasında yine taksi ile 5dk’lık bir yolculuk ile Porsuk kenarına gittik. Su kenarı boyunca yürüdük, gondola bindik (çok kısa tur yapıyorlar, uzun tur için motorlara binmek gerekiyor ama biz gondolu tercih ettik bir nevi Venedik gibi 🙂 )

Eskişehir’in en meşhur yerlerinden biri olan  Karakedi bozacısı da o civardaydı ama yaz günü boza içmek istemedik yine de isteyenler sitesini ziyaret edebilir http://www.karakedibozacisi.com .  Biz boza yerine trene binmeden önce birer kokteyl içmeyi tercih ettik, sanırım o civardaki en güzel pub’dı oturduğumuz yer fakat kokteyler için aynı şeyi söyleyemem, ortamı güzel ama bira için bence 🙂 (Adalı otelin altındaki pub) Bizim zamanımız oldukça kısıtlıydı saat 15:00 treniyle geri döndük ama alsında bir gece kalmalı gidilip akşamı da yaşanabilir.

Ben şahsen Anadolu üniversitesinin kampusunu de görmek isterdim.

Gece dışarı çıkma imkanımız olsaydı Doors tavsiye edilmişti ama gidemedik malesef.

şehirde müzeler de var aslında ama onları da gezecek vaktimiz olmadı.

Bunlar dışında Eskişehir’in hamamları da meşhurmuş, biz de gezerken birkaç tane gördük. Kalmalı gidenler için güzel bir seçenek. Has hamamını tavsiye edilmişti.

Defne

Bu yazımda mayıs ayında gerçekleştirdiğimiz 3 günlük Amsterdam gezimizden bahsetmek istiyorum. Amsterdam ile ilgili olarak, daha önce giden arkadaşlarımız çok küçük bir şehir 3 gün yeter de artar demişlerdi, evet 3 günde neredeyse gezilmesi gereken her yeri gezdik ama birkaç günümüz daha olsa hiç itiraz etmezdim :)Gezinin detaylarına geçmeden belirtmeliyim ki Amsterdam gerçekten çok güzel, çok canlı, çok hareketli, çok eğlenceli ve çok kozmopolit bir şehir. Biz çok sevdik 🙂

Aslında bu geziyi öncesinde çok planlama fırsatımız olmadı, çok hızlı bir şekilde gitmeye karar verdik ve elimizde bir Amsterdam kitabı, birkaç arkadaş ve internet tavsiyesi ile yola koyulduk. Amsterdam’a varır varmaz havaalanından şehir merkezine giden tren için bilet alıp 10-15 dk’lık bir yolculuk sonrasında Central Station’a vardık. İner inmez yiyecek bir şeyler almak için ilk gördüğümüz yere daldık. Ve ilk aldığım şey bir kutu stroopwafel(karamelli waffel) oldu, gerçekten çok leziz tavsiye ederim. Bu arada Amsterdam’ın waffel’larının meşhur olduğunu ve mutlaka kahve eşliğinde denemeniz gerektiğini de belirteyim. Neyse kısa süren bir çevre keşfinden sonra otelimize giden 1 numaralı tramvayın kalktığı durağı bulup tramvaya bindik. 1 günlük tramvay biletimizi de tramvaya binince aldık. Otelimiz Filosoof, Vondelpark yakınında Leidseplein durağından sonraki 2. duraktaydı, yani tramvayla merkeze 10 dk mesafede. (http://www.sandton.eu/nl/amsterdam ). Temiz, şirin, butik bir otel ama yine de merkeze yürüme mesafesinde kalmak isteyenleri tatmin etmeyebilir. Neyse otele hızlıca yerleşip gezmeye başladık.

İlk olarak Dam meydanı ve çevresinden başladık, Kanallar boyunca yürüdük, hem eğri büğrülükleriyle bizi şaşırtan hem de perdesiz, büyük pencereleriyle tüm şıklıklarını sergileyen evlerini gördük, dolup taşan kafelerinde oturup yorgunluk kahvesi içtik, canımız çektikçe güzel dondurmalarından yedik, ilk yarım günde hemen hemen şehre alıştık bile diyebilirim 🙂 Listemizde birkaç arkadaş tavsiyesi kafe ve restoran vardı. Amsterdam’da binlerce restoran olduğu düğünülürse tavsiye ile hareket etmek daha tatmin edici sonuçlara ulaşmanızı sağlayabilir. Ama rastgele bir yerlere otursanız da bence çok büyük hayal kırıklığı olmaz. Pek çok ülke mutfağını bulmak mümkün. Bolca Endonezya, Hint, Japon, Arjantin restoranı mevcut. Biz ilk akşam Rembrandtplein’daki Tomo sushi’ye gittik. Sonraki günlerde gittiğimiz ve en memnun kaldığımız restoranlardan biri Endonezya mutfağı olan Coffee&Jazz (gerçekten çok değişik bir mekan, mekan sahibi, şef ve aynı zamanda garson olan kişiyi görünce ne demek istediğimiz anlayabilirsiniz ancak J ) ve diğeri de Japon Tepenyakici Kobehouse oldu. İkisini de tavsiye ederim. Et sevenlere Gauchos steak zincirini tavsiye edebilirim, falafel sevenler de Amsterdam’da bayram edecek çünkü bir sürü falafelci var, hızlı, pratik ve lezzetli, ara öğün olarak yenebilir 🙂 Bunca dünya mutfağı var da Hollanda mutfağı yok mu derseniz, var olmasına var da bize çok hitap etmediği için özel olarak öyle bir arayışa girmedik. Ama aslında bir arkadaşım D’Vijff Vlieghen de Dutch’ı önermişti malesef gidecek öğün kalmadı. Bir diğer tavsiye de Momo idi ama oraya da gidecek vakit kalmadı www.momo-amsterdam.com . Bu arada sabah kahvaltısı için en azından bir gün pancake yemenizi tavsiye ederim birçok kafede bulabilirsiniz ama ben Pancake Bakery’yi tavsiye ederim. Klasik pancake’ten oldukça farklı çeşitleri var.

Yeme içme dışında tabi vaktimizin bir kısmını da coffeshop’arda nane çayı içerek geçirdik 🙂 Bana sorarsanız bu coffeshoplar para tuzağı ama tabi siz yine de kendiniz deneyin ve görün

. 

Bu 3 günlük gezi boyunca günlerimiz yine hababam tüm şehri yürüyerek geçtiği için akşamları club ve benzeri bir yerlere gidecek pek halimiz kalmadı. Ama kalsaydı Supperclub ve Jimmy Woo vardı listemizde. Aslında hava neredeyse 22:30da karardığı için o saate kadar hep açık havada geçirdik zamanımızı, ben en çok Leidseplein’ı sevdim sanırım. Zaten Amsterdam’ın eğlence merkezi olarak geçiyor, ve civarında bir sürü restoran, kafe ve bar var . Hollanda’nın milli içeceğinin bira olduğu düşünülürse bir sürü de biracı var tabi, biraz severlere şiddetle tavsiye olunur 🙂 Bira demişken gezimizin 2. gününde oraya kadar gitmişken 1-2 saatimizi de Heineken’in ilk fabrikası ve şimdi müzesi olan “Heineken experience”a ayırdık. Memnun da kaldık hem bira üretimi hakkında bilgi edindik hem de çıkışta ikram edilen bedava biralardan faydalandık 🙂

Gezimizin son gününde müzeleri gezelim dedik ama o gün de hava öyle güzeldi ki tüm günü kapalı mekanda harcamak yazık olacaktı. Sabahtan Van Gogh müzesine girdik, metrelerce kuyruk vardı ama tam müzenin karşısında giriş biletini aynı fiyata satan başka bir satış ofisi bulduk ve böylece kuyruk beklemekten kurtulduk. Müze tabi ki çok güzeldi bence kesinlikle görülmeli, tabi eğer sanata ilginiz varsa. Diğer müzeleri gezmekten vazgeçtik, hem vakit darlığı hem de vakti açık havada geçirme isteği sebebiyle, hatta çok istediğimiz halde Anna Frank’ın evine de giremedik ama onun sebebi önünde hiç bitmek bilmeyen sıraydı. Ne zaman önünden geçsek sırayı gördük ve biz de sonunda vazgeçtik. En iyisi önceden online bilet almakmış. Sonuç olarak güzel havadan faydalanıp son günüzümde bir de kanalda tekne turu yaptık. Kesinlikle yapılmalı çünkü normalde şehrin yürüyerek göremeyeceğiz yerleri de görem imkanı buluyorsunuz. Ama hava güneşliyse bolca güneş kremi sürmeyi, güneş gözlüğü ve şapka almayı unutmayın tabi bir de olmazsa olmazımız fotoğraf makinesi 🙂

 Amsterdam’ın bir diğer turist çeken noktası da RedLightDistrict. Tabi biz de eksik kalmadık, gündüz şehri arşınlarken yolumuz ordan da geçti. O saatlerde pek bir enteresanlık yoktu hava kararınca tekrar gideriz dedik ve gece gittiğimizde hem yanan kırmızı ışıklar hem de turist kalabalığı sayesinde daha renkli ve canlı bir ortamla karşılaştık. Enteresan show’lara girme şansı bulabileceğiniz yegane yerlerden biri sanırım. Deneyin görün.

Bunlar dışında Amsterdam (ya da Hollanda) demişken akla gelen aslında ilk şeylerden biri de laleler sanırım. şehrin içinde kanallardan biri boyunca kurulu olan çiçek pazarı gerçekten çok keyifli, bir sürü değişik soğanlı bitki görebilir, isterseniz satın alabilirsiniz. Aynı zamanda o civarda pek çok kafe ve hediyelik eşya dükkanı da var. Bir diğer unutulmaması gereken şey de oraya kadar gitmişken Gouda peynirlerinden tatmak ve sevdiklerinize ya da kendinize hediye almak. Bir sürü farklı çeşit var ama biz en çok klasik Gouda’ları ve nispeten daha eski olan, parmesan kıvamındaki sert peynirlerini sevdik. Sırf peynircilerde tattığımız peynirlerle karnımızı bile doyurduk diyebilirim J

Alışveriş konusuna gelince aslında baya çok ve çeşitli mağaza var. Ama ben en çok mutfak eşyası satanları ve design ürünler satan yerleri sevdim. O kadar çok design ürün satan mağaza vardı ki, gözlerim bayram etti. Çocuklar için de çok güzel ürünler satan yerler buldum ve bizim afacana birkaç güzel hediye alabildim.

Aslında bu 3 günlük gezide belki Amsterdam’ı bitirir yakın civardaki şehirlere de gideriz demiştik ama olmadı. Belki bir dahaki sefere nisan ortasında gidip hem lale tarlaları ve bahçeler gezilebilir, hem de diğer ufak, sevimli Hollanda şehirleri. 

gezilere devam

Defne 🙂

Tam 6 sene olmuş NewYork’la tanışalı ama tekrar görüşemeyeli. O zaman da demiştim tekrar geleceğiz biz bu şehre diye ve beklenen görüşme 2011 temmuz ayında gerçekleşti. Önceki sefer sonbaharda görmüştük NewYork’u, biraz daha sakin, biraz daha serin, biraz daha sonbahar modundaydı. Yazın ise daha bir başka oluyormuş, daha enerjik, daha sıcak, daha kalabalık.

Bu sefer daha çok vaktimiz vardı, tam tamına 6 gün, ama yetti mi diye sorarsanız cevap benim açımdan yine “Hayır!”…

şehrin geçen sefer çok da vakit ayıramadığımız yerlerine ve farklı aktivitelere vakti ayırmaya çalıştık. Elimizde uzunca bir restoran, kafe ve alışveriş listesi ile NewYork’a adım attık. İlk işimiz tabiki otelimize gitmek oldu, geçen seferki New Jersey macerasından sonra, böyle bir maceraya hiç de gerek olmadığına karar verip Manhattan’da şehrin göbeğinde kalmaya karar verdik ve seçimimizi Penn Station’daki Pensylvania otel’den yana kullandık. Bu devasa otelin tek avantajı merkezi olması. Hergün 100lerce kişinin giriş/çıkış yaptığı ve artık çok eskimiş hatta yakınlarda yıkılıp yerine yeni bir binanın yapılması planlanan bir otel. Neyse otel konum itibariyle bizi tatmin etti ama bir dahakine daha şık ve butik bir otelde kalmayı tercih edebiliriz.

Gezi rehberimiz Cartoville harita rehberdi. Hem incecik, hem harita hem de her bölge için öneriler var içinde, tavsiye ederim.

Bu seneki gezimizde daha çok Meatpacking (ki bu bölge daha önce gittiğimizde yoktu, yani restore edilip kullanıma açılmamıştı), Soho, Central Park, Bryant Park bölgelerinde vakit geçirdik. Bir gün Library’yi de gezdik aynı filmlerdeki gibiydi 🙂 Library’ye gitmişken Bryant Park’ta da oturup bir kahve içmeden, dinlenmeden olmaz, hemen binanın arkasında.

İlk gün, ilk işimiz daha önce de yaptığımız gibi B&H’e gitmek, son teknoloji fotoğrafçılık ekipmanlarını incelemek, fotoğraf makinesi, lens ve sualtı fotoğrafçılığı için ekipman almak oldu. Bu alışveriş sonrasında aldıklarımızı otele bırakıp bir kolumda D-SLR ve yeni 50mm lensim, bir kolumda compact makinem NY sokaklarında salına salına ve fotoğraf çeke çeke dolaşmaya başladık. İlk önce metroya atlayıp bizim için yeni olan Meatpacking bölgesine gittik, Highline’da yürüyüp, sokaklarda turladık o arada zaten hava kararıp yemek vakti de gelmiş oldu. Biraz turistik bir mekan da olsa blog camiasından ve arkadaşlarımdan aldığım önerilerle Pastis’e (www.pastisny.com  ) oturduk. Dışarıda hava akşam saatinde bile 35 derece olduğu için biz içeride 18 (!) derecede oturmayı tercih ettik –ki NY tatilimizin geri kalanında da 35 ile 18 derece arasında gidip geldik-. Metro 18 derece, sokak 35 derece, mağazalar 18 derece sokak 35 derece 🙂 Neyseki bünyemiz çabucak alıştı bu duruma hatta terli terli 18 derece metroya binmekten zevk bile alır olduk 🙂

Neyse Pastis’ten bahsediyordum, güzel bir Fransız restoranı, turistik, oldukça kalabalık, yemekler güzel ben şahsen Ratatouille yedim ve memnun kaldım. Yemek sonrasında yavaş yavaş yol yorgunluğu üzerimize çökmeye başladı biraz daha Meatpacking’te dolaşıp Standard otelin biergarten’ına göz attıktan sonra otelimize geri döndük.

Günlerimiz genel olarak sabah 9a doğru uyanıp listemizdeki kafelerden birini kahvaltı için seçip 10-11 arası kahvaltı ettikten sonra ya sokaklarda dolaşarak, ya Central Park’ta yürüyerek ya da alışveriş yaparak geçti, tabi haftasonu yaptığımız Hamptons gezimizden de ayrıca bahsedeceğim. Central Park’a önceki sefer gidememiştik ve içimde kalmıştı. Yazın ayrı bir güzel oluyormuş. Amerikan filmlerinden aslında gayet iyi bildiğimiz bir park bu Central Park 🙂 Ama orda olmak bisiklete binenleri, koşanları, büyük gölde kayığa binenleri, çimlerde güneşlenenleri görmek ayrı bir zevkti. Büyük gölün hemen kenarındaki Boathouse cafe (www.thecentralparkboathouse.com  ) göl kenarında ya da barında oturup birer kadeh birşey içmek veya yemek yemek için ideal.

Öğlen ve akşam yemekleri için de yine listemizden restoranlar seçtik. Onun dışında orda yaşayan sevgili arkadaşımız Alper de bizi baya güzel gezdirdi, 2 akşam onların seçtiği farklı restoranlarda yedik ve bir akşam da içki içmeye bir rooftop’a çıktık. Manzara müthişti…

Bu kez de 1 gün alışveriş için Woodbury outlete gittik ama bana sorarsanız gerçekten gereksizti. Hele de bizim gibi indirim sezonunda NY’a gittiyseniz outlete gitmeye gerek yok. Manhattan’daki mağazalarda da oldukça ucuz ve çok daha fazla seçenek var alışveriş için. Bir de ground zero yakınlarındaki Century21 var ki bence orası da gayet ucuz ve güzel şeyler bulmak mümkün.

Gelelim nerelerde yedik, içtik kısmına, kahvaltı için önerilerim: Sarabeth’s (www.sarabeth.com  biz Amsterdam Av.’dakine gittik ve beğendik), Barney Greengrass (www.barneygreengrass.com çok sempatik, vintage bir ortam, bol kalorili leziz kahvaltıları mevcut 🙂 ), Good enough to eat (www.goodenoughtoeat.com pazar sabahı önünde kuyruk vardı!), Chelsea Market (www.chelseamarket.com yeme-içme + alışveriş için de ideal). H&H bagels hızlı ayaküstü kahvaltılar için ideal.

Öğlen yemeklerinde genel olarak hafif yedik diyebilirim falafel severler için Taim (www.taimfalafel.com  çok ufak bir mekan, elinize alıp, ya da ayak üstü yemek durumunda kalabilirsiniz),  Eataly harika bir italyan restoranı ve marketi, biz çok beğendik öğlen veya akşam gidilebilir http://eatalyny.com/ . Dean&Deluca’lar da hızlı atıştırmalar için güzel.

Tatlı, pasta için: babycakes’e gidilebilir biraz sapa ve ufak bir yer ama sempatik ve leziz (www.babycakesnyc.com  Özlem’in favorisi, onun tavsiyesi ile gittik :)),  Magnolia bakery’de (www.magnoliabakery.com kendisi bir NY klasiği, sex&the city izleyenler de gayet iyi bilirler) harika cupcake’ler var göze hitap ediyor benim için biraz fazla kremalı ve ağır ama ortam çok sempatik.

Akıamları ise : biz bir akşam ink48 hotel’in (www.ink48.com  ) restoranında yedikten sonra rooftop’ına birşeyler içmeye çıktık, yemekler de manzara da müthişti, o gün NY’daki tek yağmurlu günümüzdü, gündüz SOHO’da yakalandık yağmura ve gezmekten ödün veremediğimizden ayakkabılarımızdan vermek durumunda kaldık, baya ıslandık, yemek öncesinde otele uğrayıp üzerimizi değiştik ama baktık hala yağmur devam ediyor ve trafikte kilitlenmiş, otelimizin önünden bisikletli çek çeklerden birine atladık ve oldukça fantazi bir yolculuk sonrasında tam vaktinde ink hotel’e vardık, yani acil durumlarda çek çek yolculuğu da tavsiye edilir 🙂 ,  bir akşam canımız burger yemek istedi ve Burger Joint’e gittik (http://bgrtheburgerjoint.com/ ), Le Parker Meridien otelinin lobisi içinde ufacık enteresan bir mekan, burgeri güzeldi ama onca hengameye gerek var mı emin değilim, biz neyseki yer bulduk, bulamayıp sıra bekleyen de baya insan vardı. Diğer bir burger alternatifi de Shake Shack. Momofuku birkaç farklı konseptte restoranı olan bir zincir, biz noodle bar’a öğlen gittik memnun kaldık (www.momofuku.com )

Gelelim Hamptons’a…Haftasonunda 2-3 saatlik araba sürüşüyle okyanus kenarına kaçma fikri çok güzel. Genellikle NewYork’lu zenginlerin yazlıklarının ve pahalı otellerin bulunduğu bölgede eğer gece kalmak istiyorsanız biraz kesenin ağzını açmanız gerekiyor. Bizim orda bulunduğumuz haftasonunda tüm oteller doluydu. Biz de günübirlik gezip geri döndük. Sabah erkenden yola çıktık East Hampton’da gördüğümüz hoşumuza giden bir kafede kahve molası verip otoparka girip çıkan ferrarileri izledik 🙂 Sonra Montauk’a kadar sürüp ordaki fener civarında vakit geçirdik, yine oradaki plajlardan birinde çılgın okyanus dalgalarıyla boğuştuk ki dayak yemiş kadar olduk. Dönüşte yine east hampton’ın içini gezip yemek yedik ve yok üstündeki bir şarap üreticisinde şarap tadalım dedik ama çok da hoşumuza gitmedi şarapları. Akıam hava kararmadan NewYork’a döndük ve DUMBO’da takıldık, biraz yürüdük Rice’da yemek yedik -ki orayı da kesinlikle tavsiye ederim- http://www.riceny.com/home.php  . Sonra da Brooklyn bridge’den yürüyerek otelimize geri döndük.

Bu seferki gezimiz de bunlardan ibaretti. Çok fazla müze gezmeye vaktimiz kalmadı sadece MOMA’ya gidebildik ama bir sonraki sefere belki diğer müzeleri de gezebiliriz.

Defne

Bu yazımda Paris 3 günde nasıl ve ne kadar gezilir onu anlatmaya çalışacağım. Bence gezimiz Paris havaalanına indikten sonra meşhur Paris metrosuna adım atmamızla başladı. Metro deyip geçmeyin benim gördüğüm en geniş alana yayılmış ve karmaşık metroydu. Almanya ve Avusturya gibi düzenli ülkelerde alıştığımızın tersine oldukça oldukça pis ve eski olan metro trenlerini başta yadırgadıysak da bir süre sonra alışıyor insan.

Otelimiz Champs-Elysees’de bir çatı katıydı ve manzarası da Etoile 🙂 Oldukça konforlu ve merkeziydi. Paris’te otel bulmak yüksek sezonda sorun olabiliyormuş oteller küçük ve fiyatlar pahalı demişlerdi ama biz düğük sezonda gitmenin keyfini sürdük. Hemen otele yerleşip gezimize başladık. Champs-Elysees boyunca biraz yürüdükten sonra metro ile Le Marais bölgesine gittik Yahudi mahallesi olarak da bilinen bu bölgede Paris kitabımız güzel yürüme rotaları vermişti, haftaiçi ve kış olmasının etkisiyle sokaklar çok kalabalık değildi, eminim yazın çok daha hareketli oluyordur. Bu bölgede birçok butik, vintage mağazası, restoran ve kafe var. Yemek için bir blog’dan tavsiyesini okuduğum ufak bir kafeye (“le loir dans la theiere”, 3 Rue des Rosiers 75004. Subway st. paul ) oturduk, sevimli bir mekandı ama ingilizce menüleri olmadığı gibi bize yardımcı olacak ingilizce bilen bir garson da yoktu bu durumda ne yiyeceğimizi bilemeyip kalktık. O bölgede birkaç kafede daha aynı durumla karşılaşınca ilk bulduğumuz ingilizce menülü ve sevimli mekana oturduk ve leziz yemeklerimizi yedik. Daha sonra Louvre müzesinin civarına gittik yorgunluk atmak için bir kafede oturup macaron ve kahve molası verdikten sonra Louvre müzesi civarında yürüdük, zamanımız az olduğu için bu gezi boyunca hiçbir müzeye girmemeye karar vermiştik, Louvre’a da girmedik. Müzeler için ileride 2. bir Paris turu düzenleriz artık 🙂 Akıam üstüne doğru hava da kararınca Champs-Elysees’e dönüp biraz dükkanlara bakındık, alışveriş yapmak istereyenler için bu civarda bir sürü mağaza var. Aslında Paris’in tüm bölgelerinde gezinirken bir yandan da alışveriş yapmak mümkün. O kadar çok mağaza ve dükkan var ki. Eğer birgün giderseniz eminim başınız dönecek 🙂 Neyse ufak alışveriş turumuzdan sonra artık akşam yemeği vakti de gelmişti, sabahtan gözümüze kestirdiğimiz, hemen otelin yakınındaki italyan restoranına gittik neyseki rezervasyonsuz yer de bulabildik, sonradan o kadar kalabalık oldu ki sanırım bilmeden popüler bir restorana pturmuşuz (http://www.casaluca.fr/ ). Menüde çok fazla çeşit yoktu ama yemekler oldukça lezzetliydi. Özellikle kocaman parmesan tekerleğinin içine sıcak spagettiyi döküp peynire iyice buladıktan sonra servis ettikleri makarnada aklım kaldı.

İkinci gün yine yoğun bir program bizi bekliyordu. İlk rota olarak Saint-Germain des pres’i belirledik, metro ile bu bölgeye gittik ve hemen metro durağı çıkışındaki meşhur kafelerden biri olan “Les deux Magots”a kahvaltı için oturduk, Fransızlar genel olarak kahvaltıda pek fazla çeşit yemiyorlar sadece kurosan ve kahve onlar için yeterli, hatta bazen sadece kahve. Biz biraz daha kendimize cömert davrandık 🙂 Bu noktada Fransız ekmeklerine değinmeden edemeyeceğim, o kadar lezzetliler ki tek başına ekmek bile yiyebilirsiniz! Kahvaltı keyfinden sonra yine kitabımızda verilen Saint-Germain rotasında yürüdük, dükkanları, sokakları ve kafeleri ile oldukça canlı bir bölge. Laduree ( http://www.laduree.fr ) ile ilk karşılaımamız da bu bölgede oldu, macaronları ve pastaları ile ünlü bu pastanede bir müddet vakit geçirdikten sonra yürüyüşe devam ettik. Daha sonra Notre-Dame bölgesine geçip katedrali ve o civarı gezdik. Katedral gerçekten etkileyiciydi. Sen nehri kıyısında biraz yürüyüp köprülerden biri üzerinden karşı yakaya yani Latin mahallesine geçtik, benim en çok beğendiğim bölgelerden biri oldu bu bölge. Dar sokakları ve sevimli geleneksek restoran ve kafeleriyle oldukça renkli. Aklımıza birden fondü yemek geldi ve şansımıza o civarda da turistik fondü restoranları varmış. Eğer ilginizi çekerse Saint Severin civarında bu restoranlardan birine oturabilirsiniz. Hem salyangoz nasıl birşeymiş onu tadabilir hem de fondü yiyebilirsiniz, biz ilk kez salyangoz denedik bence oldukça lezzetliydi tavsiye ederim denemeye değer. Fondü Fransa’da İsviçre’de olduğunda biraz daha farklı servis ediliyor normalde daha önce bayat ekmek parçalarıyla yediğimiz fondü bu sefer haşlanmış patates ile servis edildi mantık yine aynı patatesi erimiş peynire batırıp yiyorsun her şekliyle güzel bir yiyecek bence. Ama peynir ne kadar az kokuluysa ben o kadar çok seviyorum. Bu yemeklerin yanında tabi güzel şaraplar da cabası her ne kadar ben bu gezi boyunca pek gönlümce içememiş olsam da siz içersiniz diye düğünüyorum 🙂 Yemek sonrası baktık hava ocak ayına göre gayet güzel (3 gün boyunca hep 6-7 derece civarındaydı) hadi dedik Monmarte tepesine çıkalım. Yine metro ile o bölgeye gittik ve en tepeye çıkmak için funiculare’i kullandık, istenirse merdivenlerle de çıkmak mümkün. Bu bölge benim Paris’te 2. en çok sevdiğim bölge oldu, ressamları, kafeleri, sevimli sokakları ile hoş bir bölge. Eminim yazın çok daha hareketli ve keyifli oluyordur.  

Monmarte’dan aşağıya doğru sokak aralarında yarı kitaptaki rotayı takip edip yarı yolumuzu kaybederek kendimizi Moulin Rouge’da bulduk. Bu arada o kadar yorulduk ki Moulin Rouge’un hemen karşısındaki starbuck’a kendimizi attık Fransa’da onca kafenin arasında starbuck’a oturmak biraz ilginç oldu ama büyük koltuklarda ucuza kahve içmek de bazen çekici gelebiliyor insana J Biraz dinlendikten sonra, ver elini alışveriş dedik ve Hausmann bölgesine gittik, yine birçok büyük mağazayı ve meşhur Galeri Lafayette’i gezebilirsiniz bu bölgede. Mağazalar o kadar kalabalıktı ve insanlar çılgınca alışveriş yapıyordu ki şaşırıp kaldım. Her yerde kış indirimi olduğundan sanırım. Özellikle Japon turistler indirimde bile 500 euroya satılan Chanel’lere öyle bir saldırıyordu ki, gören bedava dağıtılıyor zanneder 🙂 Ben bu indirim dönemlerinde ve kalabalıkta alışverişi hiç sevmiyorum, yine de ufak tefek alışverişler yaptık. Akşam yemeği için Opera yakınlarındaki bir kafeye rastgele oturduk yemekler fena değildi, o kadar yorgunduk ki bir adım daha fazla atıp başka bir yer arayacak gücümüz kalmamıştı.

Paris’te son günümüze yine enerjik bir şekilde erkenden uyanarak başladık, bugün hava hafif yağmurlu ama bizim hala gezmediğimiz yerler var azimliyiz. İlk önce otelin yakınlarındaki bir kafede kahvaltı edip sonra bit pazarlarından biri olan “puces de Vanves”e gittik. Metro ile ulaşmak oldukça rahat ama ben çok da beğenmedim. Gittiğim şehirlerde bit pazarlarını gezmeyi severim, birçok bit pazarı gezdim bugüne kadar, belki havanın biraz yağmurlu ve kasvetli olmasından da olabilir tezgahlardaki ürünlerden de, bu pazar beni çok açmadı. Burda çok fazla vakit harcamayıp Eiffel kulesine gittik, kule civarında biraz yürüdükten ve bol bol fotoğraf çektikten sonra minik bir İspanyol Tapas bar bulduk ve oturduk bizden başka kimse yoktu, garson bizimle yakından ilgilendi, mezeleri anlattı, sohbet etti, kısa, sıcak ve sevimli bir moladan sonra yürüyüşümüze devam ettik, opera bölgesi civarında yürüyüp dükkanları, pasajları gezdik, cumartesi olması sebebiyle dükkanlar ve kafeler iyice kalabalıktı. Laduree’de akşam üstü molası verelim dedik, öyle bir kuyruk vardı ki önünde, yine de azimle bekledik ve oturmayı başardık. Ama kesinlikle değdi, ortam, macaronlar, pastalar herşey çok güzel kesinlikle gidilmesi gereken bir pastane ve Paris’in neredeyse her bölgesinde şubeleri var gitmeden önce internet sayfasına bakmakta fayda var. Sonra yürüyüş ve alışveriş turumuza devam ettik. Sürekli yeme içmeden bahsettim ama kışın böyle oluyor sanırım üşüdükçe bir kafe veya restorana atıyor insan kendini J Neyse akşam yemeği için Champs-Elysees’deki meşhur midyeci “Leon de Bruxelles”e gittik ( http://www.leon-de-bruxelles.fr ). Çok da memnun kaldık biraz fast-food havasındaki bu restoran zincirine sadece Paris ve Brüksel’de gitme şansınız var. Deniz mahsüllerini seviyorsanız kaçırmayın derim. Çeşit çeşit midye mevcut. Paris’te 3 gün işte böyle geçti. Oldukça yoğun bir gezme, yeme-içme ve alışveriş programıyla ve tabi ki metronun sağladığı ulaşımkolaylığı ile bu koca şehri 3 günde gezmek mümkün oldu.

Faydalı linkler: 
metro haritası için: http://www.aparisguide.com/maps/metro.htm 
bit pazarları: http://www.parisperfect.com/paris-flea-markets.php B ir arkadaşımın tavsiye ettiği ama bizim gitme fırsatı bulamadığımız restoran:www.flobrasseries.comherkese iyi gezmeler 🙂 

Defne

Republic Square – Erivan	Republic Square – Erivan

Ermenistan’da her ne kadar turistik amaçlı olarak bulunmasam da 2-3 gün Erivan ve civardaki kasabaları gezme fırsatım oldu. Türkiye’nin bile doğusunda hiç bulunmamış benim için oldukça değişik bir tecrübeydi.

12 bölgeden oluşan, yüz ölçümü 29.800 sq. km olan Ermenistan’ın 2 gün içinde 8 bölgesinde birden bulunmak mümkün. Gezilip görülecek yerler çoğunlukla tarihi kilise ve manastırlar. Bölgeden bölgeye doğası değişen bu ülke genellikle dağlık. Ülkenin ortalama irtifası 1300m civarında. Eğer benim gibi doğayı ve dağları seviyorsanız oraları da seversiniz. Bizim ilk uğrak yerimiz Erivan’a 50-60km uzaklıktaki “Khor Virap” manastırı oldu. Tam Türkiye sınırında ve Ağrı dağı manzarasına karşı duran manastır çok büyük değil ama etkileyici. Manastır yapılmadan önce, St. Gregor hıristiyanlığı yaymaya çalıştığı için, zamanın kralı tarafından  burada cezalandırılmış fakat daha sonra aynı kralını iyileştirebildiği için affedilmiş ve kendisi için bu manastır inşa edilmiş.

Khor Virap’tan sonra yolumuza Areni’ye doğru devam ettik. Bu kasaba Ermenistan’da en çok üzüm bağı olan ve şarap üretilen kasabası. Bir üreticiye uğrayıp tadım yapma imkanımız da oldu. Areni’deki tarihi kiliseye de bir göz atıp esas gitmeyi amaçladığımız dağların tepesindeki “Noravank” manastırına doğru devam ettik. Bu manastır birkaç kiliseden oluşuyor ve hem güzel korunmuş hem de dağların tepesinde güzel bir manzaraya sahip. Buraya kadar 80 km yok kat etmiş Erivan’dan çok fazla uzaklaşmamıştık. Haritaya bakarken geldiğimiz yoldan değil de bir daire çizerek Sevan gölünün kenarından geçip mi dönsek diye düşünürken o yolun da sadece 120km olduğunu öğrendik ve oradan devam ettik(ama yol aslında 200 km imiş git git bitmedi). Hem yol üzerindeki “Selim Kervansaray”ını da görebilecektik. Yol üzerindeki “Shatin” kasabasının sevimli olduğunu okuduk kitapçığımızdan ve kasabaya saptık, gerçekten baharın da verdiği güzellikle her yer yeşil, ağaçlar bol çiçekliydi. 4×4 araç ile 7 km off road giderek ulaşılabileceği iddia edilen manastır için dağlık yollara vurduk arabamızı o kadar çok tırmandık ki ilk defa hayatımda bir dağa araba ile çıktım diyebilirim 🙂 4 km kadar gittikten sonra daha fazla devam etmemeye karar verdik ve geri döndük. Selim Pass – Selim Geçidi- diye anılan yoldan devam ettik, yol tırmandı tırmandı ve geçidin en yüksek noktasına yakın bir yerlerde Selim Kervansarayı’nı gördük. Başıboş ve bakımsız kalmış kervansaray yine de güzel ve değişikti. Neredeyse 2400m’ye tırmandık ve hava giderek soğuyup güneş yerini kara bıraktı. Bir müddet karla kaplı platodan geçen yoldan devam ettik. Bir süre sonra irtifa azalmaya başladı ve yola devam edince Sevan gölü kıyısına ulaştık. Yol üzerindeki bir başka tarihi manastır olan “Hairavank”ı ziyaret ettik. Kuş cennetine dönmüş göl kıyısını izledik ve yolumuza devam ettik. Tüm günümüzü alan bu yolculuktan yorgun bir şekilde Erivan’a döndük.

Khor Virap ve Ağr? dağı	Areni	Noravank Manastırı

Bir başka gün de Ermenistan’ın daha kuzey bölgelerine gitmeye karar verdik. Yine sabah erkenden araba ile yola koyulduk. İlk durağımız Sevan gölündeki yarımada ve Sevan Manastırı oldu. Hava çok sevimli olmasa da manzara güzeldi, gölün karşısında karlı dağlar ve yamaçlarda bahar çiçekleri. Burdan yolumuza devam ettik ve Dilijan’a doğru ilerledik bir dağ geçidinden sonra bir anda bitki örtüsü değişti. Ermenistan’ın alpleri olarak anılan bu bölge gerçekten daha ormanlık ve yeşil. Dilijan’a çok yakın ve milli park sınırları içinde olan “Haghartsin” manastırı eğer restorasyon çalışmasında olmasaydı çok daha rahat gezebilecektik. Yine de kiliselerinden biri açıktı ve diğer kiliselerde de olduğu gibi mumlarıyla gelmiş dileklerini dileyen birçok Ermeni vardı. Fotoğrafçılar için güzel kareler sunan kiliselerden biriydi benim için. Ormanlık ve sisle kaplı çevrede gezinti oldukça keyifliydi her ne kadar 10m öteyi görmek güç olsa da. Buradan sonraki uğrak yerimiz Gosh köyü ve “Goshavank” manastırı oldu. Hem köy hem de manastır oldukça sevimliydi. İyi manzara yakalamak ve güzel fotoğraflar çekmek için köyün ara yollarına girip, arabamızı bir evin önüne park edip tepelere doğru tırmanmaya başladığımızda peşimize takılan bir adam biraz tedirgin edici olsa da…Baya bir tepeye tırmanıp fotoğraflarımızı çektikten sonra aşağı inip yolumuza devam ettik.

Hairavank – Sevan gölü	Sevan manastırı	Goshavank manastırı

İlk planımız geldiğimiz yoldan Erivan’a dönmekti fakat anayolda sola döneceğimize sağa dönünce ve kendimizi yoldaki köylerin, manzaraların güzelliğine kaptırınca, üstüne bir de gps’imiz doğru yolda olduğumuzu söyleyince bir anda apayrı bir yoldan kendimizi Ermenistan’ın 2. büyük şehri olarak bilinen Vadanzor’da bulduk. Tabi biraz şaşırdık ama yapacak bir şey yoktu, yine yolumuzu uzatmıştık. (tabiki bunların bir sebebi de yollarda fazla tabela olmamasıydı) Bu vesile ile Aparan köyünü ve Ermenistan’ın en yüksek dağı olan Aragats’ı görmüş olduk. Aslında vakit kalsaydı Erivan’a çok uzak olmayan “Garni temple” ve “Geghard” manastırını da görmeyi planlıyorduk ama artık bir dahaki seyahate. Bir sonraki seyahatte bir diğer gezmeyi planladığımız bölge de güney Ermenistan, Sissian kasabası ve çevresi.

Defne

Khor Virap Kilise	Noravank Manast?r?	Haghartsin Manast?r?

Kapadokya’ya gitmeyeli ne uzun zaman olmuş… Bu kadar değiştiğini, gelişip güzelleştiğini bilmiyordum. Doğal güzelliğinin yanı sıra otelleri, restoranları, kafeleri ve  yapılabilecek aktiviteleri ile çok keyifli ve dolu dolu vakit geçirebileceğiniz bir yer olmuş. Eğer daha önce hiç Kapadokya’ya gitmediyseniz en az 3-4 güne ihtiyacınız var her yerini gezebilmek için. Daha önce gittiyseniz bu sefer önceki seferlerden farklı bir gözle keşfedebilir ve farklı aktiviteler yapabilirsiniz.

Kapadokya ana olarak birkaç bölgeden oluşuyor diyebiliriz. Avanos, Göreme, Ürgüp, Uçhisar, Ihlara vadisi ve yer altı şehirleri bölgesi. Ürgüp’e fazla uzak olmayan Mustafa Paşa -eski adı ile Sinasos- da görülmesi gereken yerlerden, şu an birçok restorasyon çalışması var eminim birkaç seneye oldukça güzel bir kasaba olacak. Konaklama için eski yıllara göre çok farklı, güzel ve butik otel seçenekleri var. Benim tavsiyem gitmişken kaya otellerinden birinde kalmak. Ürgüp’te ve Göreme’de bu tarz kaya otelleri mevcut. Biz “Melekler Evi”nde kaldık ve çok da memnun kaldık. Daha önce LIA’nın yazmış olduğu makalede bahsettiği “Yunak evleri” de bir diğer alternatif olabilir. ../modules/articles/article.php?id=104 . Eğer Sinansos’ta kalmak isterseniz çok hoş bir konak otel var, “Gül Konakları” isimli.

Bu yazımda daha çok Kapadokya’da yapılabilecek alternatif aktivitelerden bahsetmek istiyorum. İlk kez gidenler için kısa bilgi: Uçhisar kalesine çıkılmalı, Göreme ve Zelve açık hava müzeleri gezilmeli, en az bir yeraltı şehri görülmeli ve aşıklar vadisinde yürünmeli. Biz son gezimizde tüm bunlardan farklı olarak, uzun zamandır hayalini kurduğumuz balon gezisini yaptık. Biraz ürkütücü ve pahalı (pazarlıkla kişi başı 80 euroya binenler olduğunu duyduk fakat bize daha pahalı fiyat verdiler) bir gezi olsa bile kesinlikle tavsiye ediyorum. Balon gezisi için bir gün önceden yerinizi ayırtmanız ve o sabah 6da kalkmanız gerekiyor. Anlaştığınız balon şirketinin aracı sabah otelinizden sizi alıyor ve balon kalkış alanına götürüyor. Hava durumuna göre balonun izleyeceği rota o gün belirleniyor. Yarım saatlik bir hazırlıktan sonra 14-16 kişi balona biniyor ve balon kalkıyor. 300-350m yükseğe çıkıp biraz yol kat ettikten sonra muhteşem Kapadokya vadilerine dalıyor ve çok hoş manzaralar eşliğinde 1 saat geziyorsunuz.

Yapılabilecek bir diğer aktivite de Kızılırmak boyunca ata binmek. Avanos yakınındaki “Akhal teke” tesisinden başlayıp( www.akhal-tekehorsecenter.com ), köy yollarından geçip, Kızılırmak kenarından devam edip 1 saatlik bir tur sonucunda geri dönüyorsunuz. Hiçbir riski de yok, atlar gayet eğitimli ve uysal. Ve daha önceden ata binmiş veya binmeyi biliyor olmanız da gerekmiyor. Zaten profesyonel bile olsanız atlar ip gibi tek sıra ilerliyorlar ve asla bir öndeki atı geçmiyorlar. En önden rehber gidiyor ve siz de onu takip ediyorsunuz.

Eğer bu aktiviteler size uymuyorsa o zaman Göreme’den kiralanabilen ATV’ler ile 1 saatlik arazi gezisi belki ilginizi çeker. Kesinlikle çok keyifli ve Kapadokya’nın görmediğiniz yerlerini görme imkanı buluyorsunuz. Yine rehber eşliğinde yapılan ATV turuna eğer güneş batımında yaklaşık 1-1,5 saat önce başlarsanız tam güneş batımında Göreme’nin tepesinde olabilir ve manzarayı izleyebilirsiniz. Güneş batımı için bir diğer alternatif de Kızılvadi. 20 dakikalık bir yürüyüşle tepeden aşağı iniyorsunuz ve oradaki şarap evinde oturup şarap içme imkanınız oluyor(muş). (Biz gittiğimizde tesiste kimse yoktu malesef ama güzel görünüyordu).

Diğer aktiviteler yürüyüş ve bisiklete binmek olabilir ama bu seferki gezimizde bizim bunlara vaktimiz olmadı.Geçtiğimiz yıllarda Ihlara vadisine 2 kez yürüyüş için gitmiştim gayet güzel bir rotaydı ama peribacaları arasında Göreme-Uçhisar-Ürgüp arasındaki vadilerde de yürüyebilir ya da bisiklete binebilirsiniz.

Tüm bu aktivitelerden sonra gezinizin son gününde eğer Hamam’dan hoşlanıyorsanız Ürgüp’teki tarihi ve kadın-erkek karma olan hamama gidebilirsiniz. Temiz ve güzel bir hamam. Birçok turistin de ilgili odağı.

Akıam yemekleri için tavsiyelerim: Ürgüp’teki Dimrit ve Ziggy’s. Melekler Evi’nin yemekleri ve ortamı da gayet güzel. Akıam yemek almak istiyorsanız sabahtan söylemeniz gerekiyor. Akıam üstü birşeyler içmek için Göreme’deki “Manzara kafe”nin terasına oturabilirsiniz. Lokal bir işletme ve yemekler biraz amatör, bence sadece bir şeyler için ve manzaranın keyfini çıkartın.iyi geziler 🙂

Defne

Heidelberg tam bir üniversite sehri, her taraf civil civil ögrenci dolu. Günesin, temiz havanin güzelliginden yararlanmak isteyen herkes bikinileriyle, sortlariylayayilmis nehir kenarina, top oynuyorlar, piknik yapiyorlar, günesleniyorlardi .

Sehrin merkezindeki sayisiz cafe, restaurant, bar gec saatlere kadar icen gülen sohbet eden genclerle dolu.

Biz o eski kaleye cikip, bahcelerini gezdik,sehre tepeden bakip kendimizi Goethe’nin yerine koyduk ve o manzara karsinda insanin neler yazabilecegini düsledik.

Bakin kendisi Heidelberg’i nasil ifade etmis:

“I saw Heidelberg on a perfectly clear morning, with a pleasant air both cool and invigorating. The city, just so, with the totality of its ambiance was, one might say, something ideal.”

Romantik bir aksam yemegi ve yürüyüsten sonra, o geceyi Heidelberg’de gecirip ertesi günü cevredeki diger görülebilecek yerleri gezmek icin yola düstük.

Önümüze ilk cikan Mannheim ve gene yakininda Rhein nehri üzerinde Ludwigshafen’dan söyle bi gectik.Daha s onra oranin yerlilerinin haftasonlarini gecirdigiSpeyer diye bi kasabaya gittik. O rda neo gotik tarzinda yapilmis Roma Imparatorlugundan kalma bir protestan kilise vardi(Resimdeki tavanda asili kral taci Roma Imparatorlugunun sembolü).Iceriyi gezip 11. yy’dan kalma Romali azizlerin mezarlarini ziyaret ettikten sonra yolumuza devam ettik.

Yine o cevreye yakin wein strasse(sarap yolu) diye bir yer var, her taraf bag dolu, yan yana sarap tadimi yapan yerler var. B ir bagda sarap ictik, hatta burda weinschorle deniyor( soda ve hafif tatli beyaz sarap karisimi), sicak havalard a cok güzel oluyor.

 
Önerdikleri bir yerde s arap tadimi yaptik ve begendigimiz saraplardan aldik.

Ordan ayrildiktan sonra Karlsruhe diye bir yere gittik. Orasi da savasta tamamen bombalanmis yerle bir olmus, daha sonra sehri bastan insa etmisler .O yüzden cok düzenli ve planli olmus tabii, orda da Almanya’nin ünlü A nayasa mahkemesi var.Cok cirkin bir yapiydi dogrusu ama hemen komsusunda güzel bir saray ve yemyesil bir bahcesi dikkatimizi hemen o yöne cekti. Orda da yine büyük bir üniversite oldugu parktaki sarkilar söyleyen icen genclerin cogunlugudan hemen göze carpiyordu. Yolumuza devam edip Ulm diye bir sehre gittik, Münih’e 70 km uzaklikta,bir sürü Türk’ün yasadigi cok sirin bi yer.Gittigimizde bira festivali vardi ona katildik.orda da degisik bira lar ictik.Kocaman bi katedrali var Köln’deki gibi,minik minik evler var masallardan cikmis gibi acayip sirin bi yer.

 
insanlar cok güleryüzlü ve konuskan,bizim Münih’tekilere hic benemiyor.burda genelde asik suratli ve züppeler.

Sonra da evimize geri döndük. aslinda sadece bi haftasonuydu ama o kadar cok yer görünce sanki uzun bi tatilmis gibi geldi bize. Haftasonlarini firsat bilip cevremizdeki yerleri kesfe cikmaya devam etmeye karar verdik.
Pinar

Bu sene, eskiden beri hayalini kurduğum, haritayı açıp açıp baktığım ve oralar nasıldır diye düğündüğüm 2 ayrı ülkedeki 2 ayrı dağın manzarası eşliğinde kayak yapma fırsatını buldum. Biri Fransa’nın Isviçre ve Italya sınırında bulunan Mont Blanc, diğeri de Isviçre’nin güneyinde Italya sınırında bulunan Matterhorn.

Bir haftalık tatil ile bu iki bölgede de kayak yapmak mümkün oluyor. Ama aslında en güzeli bir tatilde birinde başka bir tatilde de diğerinde daha uzun kalmak ve uzun uzun kaymak olur. Her 2 bölgede de km’lerce pist olduğu için malesef tamamında kayamadık. Bizim izlediğimiz rota Genevre’ye uçup, orada kiraladığımız araba ile 1 saatlik sürüşten sonra Chamonix’ye ulaşmakla başladı. Akıam saatlerinde Chamonix kasabasının 2-3 km yakınındaki otelimize ulaştık. Normalde kasabanın içinde kalmak daha eğlenceli olabilir ama bizim gittiğimiz tarihte kasabadaki oteller ya doluydu ya da en az 7 gece kalmak gerekiyordu. Biz sadece 3 gece kalacağımız için yer bulduğumuz ilk otel olan Mercury Les Bossons’ta kaldık. (http://www.mercure.com/gb/hotel-0411-mercure-chamonix-les-bossons/print.shtml ) akşamları otelde yedik, yemekler fransız mutfağının lezzetlerinden oluşuyordu ve oldukça güzeldi ama bir daha gidecek olsam kasabada kalıp akşamları farklı restoranlarda yemeyi tercih edebilirim. İsterseniz meşhur fondü ve raklet yiyebileceğiniz, yanında beyaz şaraplarınızı yudumlayabileceğiniz birçok restoran ve kafe var.

Kayak yapacağımız ilk gün heyecanla erkenden uyandık, hava muhteşemdi, bir gece önce kar yağdığı için kar da çok iyiydi, Chamonix ve civarında kayabileceğiniz 4 farklı bölge var. Biz ilk olarak Brevent-Flegere’yi tercih ettik. Hava güzel olduğu için görüş açıktı ve Mont Blanc tüm güzelliği ile kayarken bize eşlik etti. Öğleden sonra 3842m’de bulunan ve teleferik ile çıkılabilen en yüksek nokta olan Aguille du Midi’ye çıktık. Gerçekten çılgın bir tecrübe ve insanoğlunun sınırlarını nasıl zorladığı birkez daha ispatlayan bir proje. Kayaları oyarak yapılmış olan tesis hava açıkken 360 derece panorama sunuyor. Akşam üstünü Chamonix’nin merkezini keşfederek geçirdik. Restoranlar, şarküteriler, şarap dükkanları, apres ski barları ile oldukça hareketli bir kasaba. Ve tabi birçok oteli ile.

Ertesi gün bizi ilk günkü gibi bir hava beklemiyordu malesef, oldukça kapalı, karlı, rüzgarlı hatta yer yer fırtınalı bir havada sınırlarımızı zorlayıp kaymaya çalıştık. Nispeten pist irtifası daha az olan Balme area’yı tercih ettik. Her ne kadar pistler çok güzel olsa da göz gözü görmeyince kaymak da baya zorlaştı ve yüz felci geçirme aşamasındayken bol bol mola verip sıcak şarap içtiğimiz bir kayak günü geçirdik 🙂 Daha sonra Argentiere kasabasını gezip sevimli ve karlarla kaplı sokak aralarında yürüdük. Chamonix’ye göre oldukça küçük ama kesinlikle sevimli ve kalmak için tercih edilebilir. 3. ve bu bölgedeki son günümüzde hava yine bir açıp bir kapatıyordu, bir çılgınlık yapıp dağın arka yüzünde, Italya tarafında olan Courmayeur bölgesine gitmeye karar verdik. Araba ile Tunnel du Mont Blanc’tan 40 euro karşılığı Italya tarafına geçiveriyorsun ve süper pistler seni bekliyor. Normalde Italian Glacier olarak anılan bu bölgede pistlerin buzul olmasını bekliyorduk fakat yeni kar yağmış olduğu için kar gayet iyiydi.

Chamonix’deki 3. ve son günümüzden sonra artık rotamızın bir sonraki adımı olan Saas Allmagel’e hareket etmemiz gerekti kayaktan sonra akşam üstüne doğru yola koyulduk. Normalde 1.5 saatlik uzaklıktaki Saas Allmagel’e bizim ulaşmamız 2 saati buldu. Aniden bastıran kar ve virajlı dağ yolları bizi zorlasa da aracınızda kar lastiği ve usta bir şoför varsa sorun yaşamazsınız 🙂 Ve tabi kesinlikle ama kesinlikle navigasyon/gps şart! Sakın tabela ile yolu bulurum demeyin çünkü ne tabelalarda km bilgisi var ne de bazen tabela. Dağ yollarında gps’e rağmen çoğu zaman kaybolmuşluk hissi ile yolunuza devam ediyorsunuz.

Saas Allmagel’de kalmamız da aslında ayrı bir hikaye…Normalde Zermatt’ta kalmak istiyorduk ama 1 tane bile otelde boş yer yoktu. Sonra Saa Fee’de kalalım dedik orada da yok. En son civardaki bir diğer kasaba olan Saas Allmagel’de çok şirin bir otel bulduk (http://www.zurbriggen.ch/saasalmagell/ ). Sadece 2 gece kaldık ama yemekler ve otelin spa bölümü şahaneydi yani oralara kadar gittiğimize değdi. İnternet’ten herşeyi araştırıp gitmiş olsak da bazı önemli bilgileri kaçırmışız. Mesela Saas Fee ve Zermatt kasabalarına araba ile girilmiyor. Saas Allmagel’den 40km’lik bir sürüş ile Taesh kasabasına gidiyorsunuz arabanızı park edip kayak malzemelerinizle trene biniyorsunuz. Biz normal ayakkabılarımızı da sırt çantalarımıza bağladık ve sonra Zermatt’ta tren istasyonunda dolaba koyduk, iyi ki de öyle yapmışsız çünkü kayak sonrası kasabayı dolaşmak istiyorsanız kayak ayakkabıları ile mümkün olmaz 🙂 Taesh – Zermatt arası 10-15 dakika tren ile. Zevkli de bir rota manzarayı izleyerek gidiyorsunuz. Tabi en ideali Zermatt’ta bir otelde yer bulabilmek ve tüm bu yollarda harcanan zamanı harcamamak olurdu. Ama o yollarda da birçok alp köyü ve kasabası görme fırsatınız var hangisini tercih ederseniz. Saas ve Zermatt bölgesi Isviçre’nin almanca konuşulan bölgelerinden. Ama herkes ingilizce de konuşuyor. Hatta fransızca da.

4. kayak günümüzü yukarıdan da anlayacağınız üzere Zermatt’ta geçirdik. Sabah saatlerinde güneş kendini bir gösteriyor bir saklıyordu ve bazı pistler henüz açılmamıştı bir önceki geceki kar yağışı ve fırtına sebebiyle. Neyse biz açık olan ve tren istasyonuna en yakın teleferik olan Sunnega Paradise başladık tırmanmaya. Önce o bölgedeki pistlerde biraz kaydık ve yavaş yavaş bulutlar açılmaya, dağcılara meydan okuyan Matternhorn kendini göstermeye başladı, gerçekten o kadar etkileyici ki kayarken ağzım açık dağı seyretmekten kaydığım yola bile bakamadım. Kayarken yaklaşık olarak 2500-3000m arasında bulunan sevimli alp köyleri ve evleri gördük, tahminince bahar ve yaz aylarında pistler yürüyüş rotalarına dönüşüyor ve bu evlerin de sahipleri geliyorlar. Hatta ben çayır çimende otlayan inekler de hayal ettim 🙂 Tabi ki mevsim sebebiyle biz hiç inek görmedik civarda. Öğlen civarı diğer liftler de açıldı ve hochtaelli tarafına geçebildik. Buradan yarım saatlik bir kayak turu ile dağ treninin istasyonlarından biri olan Landtunnel’e ulaştık. Buraya gidip de bu trene binmeden kesinlikle dönülmemesi gerekiyor. Çok değişik bir tecrübe. Dişli mekanizma ile çalışan tren resmen dağa tırmanıyor ve manzaralar yine müthiş. Tren ile 3000m’deki Gornergrat’a çıktık ve oradan aşağıya kasabaya kadar çok uzun bir rotadan kayarak indik. Ve bu arada güneşi de Matternhorn’un arkasından batırdık. Zermatt’ta biraz kasabayı gezdikten sonra otelimize geri döndük. Bu sefer de isviçre mutfağının leziz yemekleri ve şarapları bizi bekliyordu. Sonrasında da kayaktan gerilmiş kaslarımızı spa’da müthiş bir rahatlama.

Ertesi gün otelimizden ayrılma vakti gelmişti. Planda 5. gün de kaymak vardı. Saas Allmagel’e çok yakın olan Saas Fee’ye gittik ama hava yine kapalıydı ve turist info ofisindeki web cam’e bakılırsa tepede fırtınadan göz gözü görmüyordu. 4 gün üst üste kaymanın yorgunluğu ile son günü kendimize tatil ilan ettik.

Biz Isviçre’yi çok sevdik ve diyoruz ki bir sonraki rota Interlaken ya da Zermatt-St.Moritz arasındaki glacier express ile çılgın tren yolculuğu neden olmasın :))
Umarım küresel ısınma durur ve daha nice bol karlı ve kayaklı kışlar yaşayabiliriz…

Faydalı linkler: www.j2ski.com , www.chamonix.net , www.chamonix.com , www.saas-fee.ch , www.zermatt.ch …

Defne